|
|
Boska Liturgia św. Bazylego Wielkiego III. Wejście z ewangelią(Małe Wejście) W czasie śpiewania Błogosławieństw Kapłan i Diakon robią trzy pokłony przed Ołtarzem. Kapłan daje Księgę Ewangelii Diakonowi, by dokonać ceremonii Małego Wejścia. Poprzedzani przez ministrantów niosących świece obchodzą Ołtarz od prawej strony, wychodzą przez północne drzwi, stają przed Świętymi Wrotami, pochylają głowy i Diakon mówi:
Diakon trzymając Orarion prawą ręką ukazuje na otwarte Święte Wrota mówi do Kapłana:
Diakon daje Księgę Ewangelii Kapłanowi do ucałowania, staje na środku przed Świętymi Wrotami i, gdy chór skończy śpiewać, unosi Ewangeliarz i robi nim znak krzyża.
IV. Śpiewy i czytania dniaChór śpiewa przepisane Tropariony. Kapłan w tym czasie odmawia po cichu modlitwę Trysagionu:
Gdy śpiewacy kończą śpiewać ostatni Troparion, Diakon wzywa Kapłana, by błogosławił czas Trysagionu.
Diakon stojąc w Świętych Wrotach, zwrócony do ludzi, kończy doksologię.
W czasie śpiewania Trysagionu Kapłan i Diakon odmawiają też ten hymn, czyniąc trzy pokłony przed Ołtarzem. Potem Diakon zaprasza Kapłana do przejścia za Ołtarz do Tronu.
CZYTANIE APOSTOŁA Po skończonym Trysagionie Diakon przychodzi przed Święte Wrota.
Lektor na przemian z chórem śpiewa Prokimen i wersety, odpowiadające aktualnemu świętu lub dniowi tygodnia. Potem Diakon jeszcze raz wygłasza:
Lektor czyta tytuł Księgi.
Lektor czyta Apostoła. Podczas czytania Diakon bierze Kadzielnicę, przychodzi do Kapłana po błogosławieństwo i okadza Ołtarz, Sanktuarium, ikonostas, Kapłana i ludzi. Po skończeniu czytania Kapłan błogosławi Lektora:
Lektor na przemian z chórem śpiewa Alleluja i odpowiednie wersety. CZYTANIE EWANGELII W czasie śpiewania Alleluja Kapłan, stojąc przed Ołtarzem, modli się.
Diakon po okadzeniu oddaje Kadzielnicę, podchodzi do Kapłana, otrzymuje od niego Księgę Ewangelii i poprzedzany przez ministrantów niosących świece, obchodząc Ołtarz z prawej strony, idzie przez Święte Wrota na środek cerkwi i prosi Kapłana o błogosławieństwo:
Kapłan stoi w Świętych Wrotach zwrócony do ludzi.
Kapłan przechodzi za Ołtarz i stoi zwrócony do ludzi.
Diakon czyta Ewangelię dnia. Po jej skończeniu Kapłan udziela mu błogosławieństwa
Diakon podchodzi do Wrót, oddaje Księgę Ewangelii Kapłanowi, który błogosławi Księgą ludzi i umieszcza ją na Ołtarzu. Zamyka się Wrota.
V. Homilia
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
D. Zawołajmy z całej duszy i z całego serca naszego zawołajmy.
* Panie, zmiłuj się. D. Panie wszechwładco, Boże ojców naszych, błagamy Cię, usłysz nas i zmiłuj się. * Panie, zmiłuj się. |
Rcem wsi ot wsieja duszy, i ot wsieho pomyszlenija naszeho rcem.
Hospodi, pomiłuj. Hospodi, Wsiedierżytielu, Boże otiec naszych, molim Ti sia, usłyszy i pomiłuj. Hospodi, pomiłuj |
Na dalsze wezwania ektenii chór odpowiada potrójnym „Panie, zmiłuj się”.
|
D. Zmiłuj się nad nami, Panie, w Swoim wielkim miłosierdziu, błagamy Cię, wysłuchaj nas i zmiłuj się.
Módlmy się jeszcze za Jego Świątobliwość ojca naszego i Arcy-kapłana Powszechnego N., Papieża Rzymskiego, Świątobliwych Patriar-chów prawowiernych, Najdostojniej-szego metropolitę (lub Arcybiskupa, lub Biskupa) naszego N. i całą wspólnotę kapłanów. Módlmy się jeszcze za chronioną przez Boga Ojczyznę naszą, władze państwowe i całe jej wojsko. Módlmy się jeszcze za naszych braci: kapłanów, diakonów, zakonników i całą naszą wspólnotę w Chrystusie. Módlmy się jeszcze o miłosierdzie, pełnię dalszego życia, pokój, zdrowie, wybawienie, opiekę, przebaczenie i odpuszczenie grzechów dla sług Bożych mieszkańców tego miasta (lub tej wioski, lub braci i sióstr tego klasztoru). Módlmy się jeszcze za świętej pamięci Świątobliwych prawowiernych Patriar-chów, fundatorów tej świątyni, (w klasztorze: tego klasztoru), oraz wszystkich tu i wszędzie spoczy-wających prawowiernych ojców i braci naszych. Módlmy się jeszcze za ofiarodawców i dobroczyńców tej czcigodnej świątyni, za pracujących w niej, śpiewających i wszystkich tu obecnych oczekujących Twego wielkiego i obfitego miło-sierdzia. |
Pomiłuj nas, Boże, po wielicej miłosti Twojej, molim Ti sia, usłyszy i pomiłuj.
Jeszcze molimsia o Hospodinie i otce naszem, Swiatiejszem, Wsielenstiem Archijereje imia rek, Papie Rimskom: swiatiejszych Patriarsiech prawosław-nych, o Hospodinie naszem błażen-niejszem Mitropolitie (ili wysokopre-oswiaszczienniejszem Archijepiskopie, ili preoswiaszczienniejszem Jepiskopie) imia rek, (jegoże jest’ obłast’)‚ i wsiej wo Christie bratii naszej. Jeszcze molimsia o bohochranimiej stranie naszej, predierżaszczich włastiech i wsiem woinstwie jeja. Jeszcze molimsia o bratijach naszych, swiaszcziennicech, swiaszcziennomona-siech i wsiem wo Christie bractwie naszem. Jeszcze molimsia o miłosti, żyzni, mire, zdrawii, spasienii, błahopospieszenii, proszczienii i ostawlenii, hrechow rabow Bożyich bratii i siestior swiataho chrama sieho (ili swiatyja obitieli sieja). Jeszczie molimsia o błażennych i prisnopamiatnych, Swiatiejszych Pat-riarsiech prawosławnych i błaho-cziestiwych sozdatieliech swiataho chrama sieho (ili swiatyja obitieli sieja), i o wsiech preżdiepocziwszich otcech i bratijach, zdie leżaszczich i powsiudu prawosławnych. Jeszczie molimsia o płodonosiaszczich i dobrodiejuszczich wo swiatiem i cziest-niem chramie siem, trużdajuszczichsia, pojuszczich i predstojaszczich ludiech, ożydajuszczich ot Tiebie wielikija i bohatyja miłosti. |
Kapłan modli się:
|
K. (po cichu) Panie Boże nasz, to gorliwe błaganie przyjmij od Swoich sług i zmiłuj się nad nami według wielkiego Swego miłosierdzia oraz ześlij Swoje zmiłowania na nas i na wszystkich ludzi oczekujących od Ciebie obfitego miłosierdzia.
(głośno) Albowiem Ty jes-teś Bogiem miłosiernym i miłującym człowieka, To-bie więc chwałę oddajemy: Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze i na wieki wieków. * Amen. |
Hospodi, Boże nasz‚ pri-leżnoje sije molenije priimi ot Twoich rab, i pomiłuj nas po mnożestwu miłosti Twojeja‚ i szcziedroty Twoja nisposli na ny i na wsia ludi Twoja‚ cziaju-szczija ot Tiebie bohatyja miłosti.
Jako miłostiw i cziełowie-kolubiec Boh jesi, i Tebie sławu wozsyłajem, Otcu i Synu i Swiatomu Duchu, nynie i prisno i wo wieki wiekow. Amiń. |
W niektórych kościołach lub, gdy liturgia odprawiana jest za zmarłych, następuje tu ektenia za zmarłych.
EKTENIA ZA ZMARŁYCH
|
K. Zmiłuj się nad nami, Boże, w Swoim wielkim miłosierdziu, modlimy się do Ciebie, usłysz nas i zmiłuj się.
* Panie, zmiłuj się (3x). K. Jeszcze módlmy się za spokój dusz sług Bożych zmarłych N., aby im Bóg przebaczył wszystkie grzechy, dobro-wolne i niedobrowolne. * Panie, zmiłuj się (3x). K. Niech Bóg umieści dusze ich tam gdzie sprawiedliwi w pokoju przeby-wają. * Panie, zmiłuj się (3x). K. O miłosierdzie Boże, Królestwo niebieskie i odpuszczenie ich grzechów, Chrystusa, Króla Nieśmiertelnego i Boga naszego prośmy. * Daj nam, o Panie. K. Do Pana módlmy się. * Panie, zmiłuj się. K. (po cichu) Boże duchów i wszelkiego ciała, Który śmierć pokonałeś, szatana unicestwiłeś i dałeś życie Swojemu światu, daj, Panie, wieczny odpoczynek zmarłym sługom Swoim N. (lub słudze Swemu N.), w miejscu światłości, w miej-scu ochłody, w miejscu odpoczynku, gdzie nie ma bólu, smutku i łez. Prze-bacz im (jemu, jej) wszyst-kie grzechy popełnione sło-wem, czynem i myślą, bo jesteś dobry i miłujący człowieka. Nie ma bowiem człowieka, któryby żyjąc, nie zgrzeszył: jedynie Ty jesteś bez grzechu, spra-wiedliwość Twoja – spra-wiedliwością na wieki i słowo Twoje – prawdą. (głośno) Albowiem Ty jes-teś zmartwychwstaniem, życiem i pokojem sług Swoich N., Chryste Boże nasz, i Tobie oraz przed-wiecznemu Twojemu Ojcu i Przenajświętszemu, do-bremu i życiodajnemu Twojemu Duchowi, odda-jemy chwałę, teraz i zawsze i na wieki wieków. * Amen. |
Pomiłuj nas, Boże, po wielicej miłosti Twojej, molim Ti sia, usłyszy i pomiłuj.
Hospodi, pomiłuj (triżdy). Jeszczie molimsia o upokojenii dusz usopszych rabow Bożyich imia rek‚ i o jeże prostitisia im wsiakomu prehre-szeniju‚ wolnomu i niewolnomu. Hospodi, pomiłuj (triżdy). Jako da Hospod’ Boh uczinit duszy ich idieże prawiednii upokojajutsia. Hospodi, pomiłuj (triżdy). Miłosti Bożyja‚ Carstwa Niebiesnaho, i ostawlenija hrechow ich, u Christa Biessmiertnaho Cara i Boha naszeho prosim. Podaj, Hospodi. Hospodu pomolimsia. Hospodi, pomiłuj. Boże duchow i wsiakija płoti‚ smiert’ poprawyj i diawoła uprazdniwyj i żywot miru Twojemu darowawyj‚ Sam, Hospodi, upokoj duszy usopszych rab twoich imia rek (raba twojeho ili raby twojeja) (imia) w miestie swietle, w miestie złacznie, w miestie pokojnie‚ otniudu że otbie-że bolezń, pieczial i wozdy-chanije; wsiakoje sohresze-nije sodiejannoje imi (im‚ jeju) słowom, ili diełom, ili pomyszlenijem‚ jako Bła-hij Cziełowiekolubiec Boh prosti; jako niest’ czieło-wiek‚ iże żyw budiet‚ i nie sohreszyt. Ty bo jesi jedin kromie hrecha, prawda Twoja prawda wo wieki, i słowo Twoje istina. Jako Ty jesi woskresienije i żywot i pokoj usopszych rab Twoich imia rek, Christie Boże nasz‚ i Tiebie sławu wossyłajem‚ so bieznaczial’nym Twoim Otcem, i Preswiatym i błahim i żywotworiaszczim Twoim Duchom‚ nynie i prisno i wo wieki wiekow. Amiń. |
MODLITWY ZA KATECHUMENÓW
Na każde wezwanie Diakona chór odpowiada: Panie, zmiłuj się.
|
D. Katechumeni, módlcie się do Pana.
Wierni, módlmy się za katechumenów, aby Bóg okazał im Swoje miłosierdzie. Aby oświecił ich słowem prawdy. Aby objawił im Ewangelię sprawiedliwości. Aby ich zjednoczył ze świętym, powszechnym i apostolskim Kościołem. Zbaw, zmiłuj się, weź w opiekę i ochraniaj ich, Boże, Swoją łaską. Katechumeni, głowy swe przed Panem pochylcie. * Tobie, Panie. |
Pomolitiesia, ohłaszennii‚ Hospodiewi.
Wiernii, o ohłaszennych pomolimsia‚ da Hospod’ pomiłujet ich. Ohłasit ich słowom istiny. Otkryjet im Ewanhelije prawdy. Sojedinit ich Swiatiej Swojej Soborniej i Apostolstiej Cerkwi. Spasi, pomiłuj, zastupi i sochrani ich, Boże, Twojeju błahodatiju. Ohłaszennii, hławy wasza Hospodiewi prikłonitie. Tiebie, Hospodi. |
Kapłan modli się:
|
K. (po cichu) Panie Boże nasz, który mieszkasz na niebiosach i dostrzegasz wszystkie Swoje dzieła; spójrz na Swoje sługi katechumenów, którzy przed Tobą pochylili głowy i nałóż im „lekkie jarzmo”, uczyń ich szlachetnymi członkami Swego Kościoła i ze Swojej dobroci daj im dostąpić kąpieli ponownego narodzenia, odpuszczenia grzechów i szaty nieśmiertelności, aby poznali Ciebie, prawdziwego naszego Boga.
(głośno) Aby i oni z nami uwielbiali najczcigodniejsze i najwspanialsze imię Twoje, Ojca i Syna i Świętego Ducha, teraz i zawsze i na wieki wieków. * Amen. |
Hospodi Boże nasz, Iże na niebiesiech żywyj i prizirajaj na wsia dieła Twoja: prizri na raby Twoja ohłaszennyja, priklonszyja swoja wyja pred Toboju, i dażd’ im lehkij jarem, sotwori ich udy cziestny swjatyja Twojeja Cerkwie, i spodobi ich bani paki bytija, ostawlenija hrechow i odieżdy nietlenija, w poznanije Tiebie, istinnaho Boha naszeho.
Da i tii s nami sławiat precziestoje i wielikolepnoje Imia Twoje‚ Otca i Syna i Swiataho Ducha‚ nynie i prisno i wo wieki wiekow. Amiń. |
ODESŁANIE KATECHUMENÓW
| D. Ktokolwiek jest z katechumenów, niech wyjdzie. Katechumeni, wyjdźcie. Żaden z katechumenów. | Jelicy ohłaszennii, izyditie; ohłaszennii izyditie; jelicy ohłaszennii, izyditie; da nikto ot ohłaszennych. |
Dalszymi słowami tej aklamacji Diakon rozpoczyna Liturgię Wiernych.
<<< wstecz [1] (2) dalej >>>
| < Poprzedni | Następny > |
|---|
