Boska Liturgia św. Jana Złotoustego
(wersja z transkrypcją polską tekstu słowiańskiego)
Druga część
<<< wstecz [1] (2) dalej >>>
III. Wejście z ewangelią
(Małe Wejście)
W czasie śpiewania Błogosławieństw Kapłan i Diakon robią trzy pokłony przed Ołtarzem. Kapłan daje Księgę Ewangelii Diakonowi, by dokonać ceremonii Małego Wejścia. Poprzedzani przez ministrantów niosących świece obchodzą Ołtarz od prawej strony, wychodzą przez północne drzwi, stają przed Świętymi Wrotami, pochylają głowy i Diakon mówi:
D. Do Pana módlmy się.
K. Panie i Władco, Boże nasz, który ustanowiłeś w niebie chóry i zastępy aniołów i archaniołów, by służyły Twojej chwale, spraw, aby razem z nami weszli też święci aniołowie pełnić z nami służbę i wychwalać Twą dobroć.
Albowiem Tobie należy się wszelka chwała, cześć i hołd, Ojcu, i Synowi, i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
|
Hospodu pomolimsia.
Władyko Hospodi‚ Boże nasz‚ ustawiwyj na niebiesiech cziny, i woinstwa anhieł i archanhieł‚ w służenije Twojeja sławy: sotwori so wchodom naszym‚ wchodu swiatych anhiełow byti‚ sosłużaszczich nam i sosławosłowiaszczich Twoju błahost’.
Jako podobajet Tiebie wsiakaja sława‚ cziest’ i pokłonienije‚ Otcu i Synu i Swiatomu Duchu, nynie i prisno i wo wieki wiekow, amiń.
|
Diakon trzymając Orarion prawą ręką ukazuje na otwarte Święte Wrota mówi do Kapłana:
D. Błogosław, ojcze, święte Wejście.
K. Błogosławione jest wejście do Twego Sanktuarium, w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
|
Błahosłowi, władyko, swiatyj wchod.
Błahosłowien wchod swiatych Twoich, wsiehda, nynie i prisno i wo wieki wiekow, amiń.
|
Diakon daje Księgę Ewangelii Kapłanowi do ucałowania, staje na środku przed Świętymi Wrotami i, gdy chór skończy śpiewać, unosi Ewangeliarz i robi nim znak krzyża.
D. Oto mądrość! Powstańcie!
* Przyjdźcie, pokłońmy się i upadnijmy przed Chrystusem. Zbaw nas, Synu Boży przedziwny w świętych (W niedzielę: zmartwychwstały) śpiewających Ci: alleluja.
|
Premudrost’‚ prosti.
Priiditie, pokłonimsia i pripadiem ko Christu. Spasi ny, Synie Bożyj, wo swiatych diwien syj (aszcze niediela: Woskresyj iż miertwych) pojuszczija Ti: alliłuia.
|
IV. Śpiewy i czytania dnia
Chór śpiewa przepisane Tropariony. Kapłan w tym czasie odmawia po cichu modlitwę Trysagionu:
|
K. Boże Święty, Który odpoczywasz w Miejscu Świętym, Który jesteś opiewany potrójnym śpiewem „Święty” przez Serafinów, wychwalany przez Cherubinów, oraz adorowany przez wszystkie niebieskie Moce; Który wszystko doprowadziłeś z niebytu do istnienia; Który stworzyłeś człowieka na Swój obraz i podobieństwo oraz obsypałeś go wszelkimi darami; Który dajesz proszącemu mądrość i roztropność i nie gardzisz grzesznikiem, lecz ustanawiasz pokutę dla zbawienia; Który nam ubogim i niegodnym pozwoliłeś łaskawie stanąć i w tej godzinie przed chwałą Twego świętego Ołtarza i złożyć należny Ci hołd i uwielbienie; Ty Sam, Panie, przyjmij z naszych grzesznych ust Trójświęty hymn i spójrz na nas łaskawie. Przebacz nam winy dobrowolne i niedobrowolne. Uświęć nasze dusze i ciała i daj nam służyć Ci pobożnie przez wszystkie dni naszego życia dzięki modlitwom Najświętszej Bogurodzicy i wszystkich świętych, którzy przez wieki spodobali się Tobie.
|
Boże Swiatyj, Iże wo swiatych pocziwajaj, Iże tryswiatym hłasom ot Sierafimow wospiewajemyj i ot Chieruwimow sławosłowimyj: i ot wsiakija niebiesnyja siły pokłaniajemyj: Iżem ot niebytija wo jeże byti priwiedyj wsiaczieskaja‚ sozdawyj cziełowieka po obrazu Twojemu i po podobiju‚ i wsiakim darowanijem ukrasiwyj: dajaj prosiaszcziemu premudrost’ i razum‚ i nie prezirajaj sohreszajuszcziaho‚ no połahajaj na spasienije pokajanije: spodobiwyj nas smirennych i niedostojnych rab Twoich i w czias siej stati pred sławoju swiataho Twojeho żertwiennika i dołżnoje Tiebie pokłonienije i sławosłowije prinositi. Sam, Władyko, priimi ot ust nas hresznych triswiatuju piesń i posieti ny błahostiju Twojeju. Prosti nam wsiakoje sohreszenije, wolnoje że i niewolnoje‚ oswiati nasza duszy i tielesa i dażd’ nam w prepodobii służyti Tiebie wsia dni żywota naszeho molitwami Swiatyja Bohorodicy‚ i wsiech swiatych, ot wieka Tiebie błahouhodiwszych.
|
Gdy śpiewacy kończą śpiewać ostatni Troparion, Diakon wzywa Kapłana, by błogosławił czas Trysagionu.
D. Błogosław, ojcze, czas Trysagionu.
K. (głośno) Albowiem święty jesteś, Boże nasz, i Tobie chwałę oddajemy: Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze.
|
Błahosłowi, władyko, wremia triswiataho.
Jako swiat jesi, Boże nasz, i Tiebie sławu wossyłajem, Otcu i Synu i Swiatomu Duchu‚ nynie i prisno.
|
Diakon stojąc w Świętych Wrotach, zwrócony do ludzi, kończy doksologię.
D. I na wieki wieków.
* Amen. Święty Boże, święty Mocny, święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami (3x).
Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen
Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.
Święty Boże, święty Mocny, święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.
|
I wo wieki wiekow.
Amiń. Swiatyj Boże, swiatyj Krepkij, swiatyj Biessmiertnyj, pomiłuj nas (triżdy).
Sława Otcu i Synu i Swiatomu Duchu, i nynie i prisno i wo wieki wiekow, amiń.
Swiatyj Biessmiertnyj, pomiłuj nas.
Swiatyj Boże, swiatyj Krepkij, swiatyj Biessmiertnyj, pomiłuj nas.
|
W czasie śpiewania Trysagionu Kapłan i Diakon odmawiają też ten hymn, czyniąc trzy pokłony przed Ołtarzem. Potem Diakon zaprasza Kapłana do przejścia za Ołtarz do Tronu.
D. Zechciej, ojcze.
K. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.
D. Błogosław, ojcze, najwyższy tron.
K. Błogosławiony jesteś na tronie chwały Twego Królestwa, spoczywający na Cherubinach, w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków.
|
Powieli, władyko.
Błahosłowien hradyj wo imia Hospodnie.
Błahosłowi, władyko, hornij prestoł.
Błahosłowien jesi na prestole sławy Carstwija Twojeho, siediaj na Chieruwimiech, wsiehda, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
|
CZYTANIE APOSTOŁA
Po skończonym Trysagionie Diakon przychodzi przed Święte Wrota.
D. Bądźmy uważni!
K. Pokój wszystkim.
L. (Lektor) I z duchem twoim.
D. Oto mądrość!
|
Wonmiem.
Mir wsiem
I duchowi twojemu.
Premudrost’
|
Lektor na przemian z chórem śpiewa Prokimen i wersety, odpowiadające aktualnemu świętu lub dniowi tygodnia. Potem Diakon jeszcze raz wygłasza:
|
D. Oto mądrość!.
|
Premudrost’.
|
Lektor czyta tytuł Księgi.
|
D. Bądźmy uważni!
|
Wonmiem.
|
Lektor czyta Lekcję. Podczas czytania Diakon bierze Kadzielnicę, przychodzi do Kapłana po błogosławieństwo i okadza Ołtarz, Sanktuarium, ikonostas, Kapłana i ludzi. Po skończeniu czytania Kapłan błogosławi Lektora:
K. Pokój z tobą.
L. I z duchem twoim. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Mir ti.
I duchowi twojemu. Alliłuia, alliłuia, alliłuia.
|
Lektor na przemian z chórem śpiewa Alleluja i odpowiednie wersety.
CZYTANIE EWANGELII
W czasie śpiewania Alleluja Kapłan, stojąc przed Ołtarzem, modli się.
K. Rozjaśnij w naszych sercach, Panie miłujący człowieka, promienie niegasnącego światła poznania Twego bóstwa i otwórz oczy naszego umysłu, abyśmy mogli pojąć orędzie Twej Ewangelii. Wzbudź w nas także bojaźń wobec Twoich świętych przykazań, abyśmy, przezwyciężywszy wszelkie pragnienia zmysłowe, prowadzili życie według ducha, myśląc i działając według Twojego upodobania.
Ty, bowiem jesteś światłem dusz i ciał naszych, Chryste Boże, i Tobie oraz przedwiecznemu Twojemu Ojcu i Przenajświętszemu, dobremu i życiodajnemu Twojemu Duchowi, oddajemy chwałę, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
|
Wossijaj w sierdcach naszych, cziełowiekolubczie Władyko‚ Twojeho bohorazumija nietlennyj swiet i myslennyja nasza otwierzi oczi wo ewanhielskich propowiedanij razumienije: włoży w nas i strach błażennych Twoich zapowiediej‚ da płotskija pochoti wsia poprawsze‚ duchownoje żytielstwo projdiem‚ wsia‚ jaże ko błahouhożdieniju Twojemu‚ i mudrstwyjuszczie i diejuszczie.
Ty bo jesi proswieszczienije dusz i tieles naszych‚ Chrystie Boże‚ i Tiebie sławu wossyłajem‚ so bieznaczialnym Twoim Otcem‚ i Preswiatym i błahim i żywotworaszczim Twoim Duchom‚ nynie i prisno i wo wieki wiekow, amiń.
|
Diakon po okadzeniu oddaje Kadzielnicę, podchodzi do Kapłana, otrzymuje od niego Księgę Ewangelii i poprzedzany przez ministrantów niosących świece, obchodząc Ołtarz z prawej strony, idzie przez Święte Wrota na środek cerkwi i prosi Kapłana o błogosławieństwo:
D. Pobłogosław, ojcze, głosiciela Dobrej Nowiny według świętego apostoła i ewangelisty N..
K. Za przyczyną modlitw świętego, sławnego i czcigodnego apostoła i ewangelisty N. niech Bóg tobie, zwiastującemu z wielką mocą dobrą nowinę, udzieli daru słowa[1], aby wypełnić [posłannictwo głoszenia] Ewangelii[2] Jego umiłowanego Syna, Pana naszego + Jezusa Chrystusa.
D. Amen.
|
Błahosłowi, władyko, błahowiestitiela, swiataho apostoła i ewanhielista imia rek.
Boh molitwami swiataho, sławnaho, wsiechwalnaho Apostoła i Ewanhielista imia rek‚ da dast tiebie hłahoł błahowiestwujuszcziemu siłoju mnohoju‚ wo ispołnienije Ewanhielija wozlublennaho Syna Swojeho, Hospoda naszeho + Iisusa Chrysta.
Amiń.
|
Kapłan stoi w Świętych Wrotach zwrócony do ludzi.
|
K. Oto mądrość! Powstańcie! Słuchajmy świętej Ewangelii. Pokój wszystkim.
|
Premudrost’, prosti, usłyszym swiataho Ewanhelija. Mir wsiem.
|
Kapłan przechodzi za Ołtarz i stoi zwrócony do ludzi.
* I z duchem twoim.
D. Czytanie świętej Ewangelii według N
* Chwała Tobie, Panie, chwała Tobie.
K. Bądźmy uważni! I duchowi twojemu.
|
Ot imia rek swiataho
Ewanhelija cztienije.
Sława Tiebie, Hospodi, sława Tiebie.
Wonmiem.
|
Diakon czyta Ewangelię dnia. Po jej skończeniu Kapłan udziela mu błogosławieństwa:
K. Pokój tobie, głosicielowi Dobrej Nowiny.
* Chwała Tobie, Panie, chwała Tobie.
|
Mir ti błahowiestwujuszcziemu
Sława Tiebie, Hospodi, sława Tiebie.
|
Diakon podchodzi do Wrót, oddaje Księgę Ewangelii Kapłanowi, który błogosławi Księgą ludzi i umieszcza ją na Ołtarzu. Zamyka się Wrota.
V. Homilia
VI. Modlitwy za Kościół
EKTENIA GORLIWEGO BŁAGANIA
Kapłan rozkłada na Ołtarzu Antymins. W tym czasie Diakon, stojąc przed Wrotami, recytuje prośby ektenii.
D. Zawołajmy z całej duszy i z całego serca naszego zawołajmy.
* Panie, zmiłuj się.
D. Panie wszechwładco, Boże ojców naszych, błagamy Cię, usłysz nas i zmiłuj się.
* Panie, zmiłuj się.
|
Rcem wsi ot wsieja duszy, i ot wsieho pomyszlenija naszeho rcem.
Hospodi, pomiłuj.
Hospodi, Wsiedierżytielu, Boże otiec naszych, molim Ti sia, usłyszy i pomiłuj.
Hospodi, pomiłuj
|
Na dalsze wezwania ektenii chór odpowiada potrójnym „Panie, zmiłuj się”.
D. Zmiłuj się nad nami, Panie, w Swoim wielkim miłosierdziu, błagamy Cię, wysłuchaj nas i zmiłuj się.
Módlmy się jeszcze za Jego Świątobliwość ojca naszego i Arcykapłana Powszechnego N., Papieża Rzymskiego, Świątobliwych Patriarchów prawowiernych, Najdostojniejszego metropolitę (lub Arcybiskupa, lub Biskupa) naszego N. i całą wspólnotę kapłanów.Módlmy się jeszcze za chronioną przez Boga Ojczyznę naszą, władze państwowe i całe jej wojsko.
Módlmy się jeszcze za chronioną przez Boga ojczyznę naszą, władze państwowe i całe jej wojsko.
Módlmy się jeszcze za naszych braci: kapłanów, diakonów, zakonników i całą naszą wspólnotę w Chrystusie.
Módlmy się jeszcze o miłosierdzie, pełnię dalszego życia[3], pokój, zdrowie, wybawienie, opiekę, przebaczenie i odpuszczenie grzechów dla sług Bożych mieszkańców tego miasta (lub tej wioski, lub braci i sióstr tego klasztoru).
Módlmy się jeszcze za świętej pamięci Świątobliwych prawowiernych Patriarchów, fundatorów tej świątyni, (w klasztorze: tego klasztoru), oraz wszystkich tu i wszędzie spoczywających prawowiernych ojców i braci naszych.
Módlmy się jeszcze za ofiarodawców i dobroczyńców tej czcigodnej świątyni, za pracujących w niej, śpiewających i wszystkich tu obecnych oczekujących Twego wielkiego i obfitego miłosierdzia.
|
Pomiłuj nas, Boże, po wielicej miłosti Twojej, molim Ti sia, usłyszy i pomiłuj.
Jeszcze molimsia o Hospodinie i otce naszem, Swiatiejszem, Wsielenstiem Archijereje imia rek, Papie Rimskom: swiatiejszych Patriarsiech prawosławnych, o Hospodinie naszem błażenniejszem Mitropolitie (ili wysokopreoswiaszczienniejszem Archijepiskopie, ili preoswiaszczienniejszem Episkopie) imia rek, (jegoże jest’ obłast’)‚ i wsiej wo Christie bratii naszej.
Jeszcze molimsia o bohochranimiej stranie naszej, predierżaszczich włastiech i wsiem woinstwie jeja.
Jeszcze molimsia o bratijach naszych, swiaszczennicech, swiaszczennomonasiech i wsiem wo Christie bractwie naszem.
Jeszcze molimsia o miłosti, żyzni, mire, zdrawii, spasienii, błahopospieszenii, proszczenii i ostawlenii, hrechow rabow Bożyich bratii i siestior swiataho chrama sieho (ili swiatyja obitieli sieja).
Jeszczie molimsia o błażennych i prisnopamiatnych, Swiatiejszych Patriarsiech prawosławnych i błahocziestiwych sozdatieliech swiataho chrama sieho (ili swiatyja obitieli sieja), i o wsiech preżdiepocziwszich otcech i bratijach, zdie leżaszczich i powsiudu prawosławnych.
Jeszczie molimsia o płodonosiaszczich i dobrodiejuszczich wo swiatiem i cziestniem chramie siem, trużdajuszczichsia, pojuszczich i predstojaszczich ludiech, ożydajuszczich ot Tiebie wielikija i bohatyja miłosti.
|
Kapłan modli się:
K. (po cichu) Panie Boże nasz, to gorliwe błaganie przyjmij od Swoich sług i zmiłuj się nad nami według wielkiego Swego miłosierdzia oraz ześlij Swoje zmiłowania na nas i na wszystkich ludzi oczekujących od Ciebie obfitego miłosierdzia.
(głośno) Albowiem ty jesteś Bogiem miłosiernym i miłującym człowieka, Tobie więc chwałę oddajemy: Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
Hospodi, Boże nasz‚ prileżnoje sije molenije priimi ot Twoich rab, i pomiłuj nas po mnożestwu miłosti Twojeja‚ i szcziedroty Twoja nisposli na ny i na wsia ludi Twoja‚ cziajuszczija ot Tiebie bohatyja miłosti.
Jako miłostiw i cziełowiekolubiec Boh jesi, i Tebie sławu wozsyłajem, Otcu i Synu i Swiatomu Duchu, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
W niektórych kościołach lub, gdy liturgia odprawiana jest za zmarłych, następuje tu ektenia za zmarłych.
EKTENIA ZA ZMARŁYCH
K. Zmiłuj się nad nami, Boże, w Swoim wielkim miłosierdziu, modlimy się do Ciebie, usłysz nas i zmiłuj się.
* Panie, zmiłuj się (3x).
K. Jeszcze módlmy się za spokój dusz sług Bożych zmarłych N., aby im Bóg przebaczył wszystkie grzechy, dobro-wolne i niedobrowolne.
* Panie, zmiłuj się (3x).
K. Niech Bóg umieści dusze ich tam gdzie sprawiedliwi w pokoju przeby-wają.
* Panie, zmiłuj się (3x).
K. O miłosierdzie Boże, Królestwo niebieskie i odpuszczenie ich grzechów, Chrystusa, Króla Nieśmiertelnego i Boga naszego prośmy.
* Daj nam, o Panie.
K. Do Pana módlmy się.
* Panie, zmiłuj się.
K. (po cichu) Boże duchów i wszelkiego ciała, Który śmierć pokonałeś, szatana unicestwiłeś i dałeś życie Swojemu światu, daj, Panie, wieczny odpoczynek zmarłym sługom Swoim N. (lub słudze Swemu N.), w miejscu światłości, w miejscu ochłody, w miejscu odpoczynku, gdzie nie ma bólu, smutku i łez. Przebacz im (jemu, jej) wszystkie grzechy popełnione słowem, czynem i myślą, bo jesteś dobry i miłujący człowieka. Nie ma bowiem człowieka, któryby żyjąc, nie zgrzeszył: jedynie Ty jesteś bez grzechu, sprawiedliwość Twoja – sprawiedliwością na wieki i słowo Twoje – prawdą.
(głośno) Albowiem Ty jesteś zmartwychwstaniem, życiem i pokojem sług Swoich N., Chryste Boże nasz, i Tobie oraz przedwiecznemu Twojemu Ojcu i Przenajświętszemu, dobremu i życiodajnemu Twojemu Duchowi, oddajemy chwałę, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
Pomiłuj nas, Boże, po wielicej miłosti Twojej, molim Ti sia, usłyszy i pomiłuj.
Hospodi, pomiłuj (triżdy).
Jeszczie molimsia o upokojenii dusz usopszych rabow Bożyich imia rek‚ i o jeże prostitisia im wsiakomu prehreszeniju‚ wolnomu i niewolnomu.
Hospodi, pomiłuj (triżdy).
Jako da Hospod’ Boh uczinit duszy ich idieże prawiednii upokojajutsia.
Hospodi, pomiłuj (triżdy).
Miłosti Bożyja‚ Carstwa Niebiesnaho, i ostawlenija hrechow ich, u Christa Biessmiertnaho Cara i Boha naszeho prosim.
Podaj, Hospodi.
Hospodu pomolimsia.
Hospodi, pomiłuj.
Boże duchow i wsiakija płoti‚ smiert’ poprawyj i diawoła uprazdniwyj i żywot miru Twojemu darowawyj‚ Sam, Hospodi, upokoj duszy usopszych rab twoich imia rek (raba twojeho ili raby twojeja) (imia) w miestie swietle, w miestie złacznie, w miestie pokojnie‚ otniudu że otbieże bolezń, pieczial i wozdychanije; wsiakoje sohreszenije sodiejannoje imi (im‚ jeju) słowom, ili diełom, ili pomyszlenijem‚ jako Błahij Cziełowiekolubiec Boh prosti; jako niest’ cziełowiek‚ iże żyw budiet‚ i nie sohreszyt. Ty bo jesi jedin kromie hrecha, prawda Twoja prawda wo wieki, i słowo Twoje istina.
Jako Ty jesi woskresienije i żywot i pokoj usopszych rab Twoich imia rek, Chrystie Boże nasz‚ i Tiebie sławu wossyłajem‚ so bieznaczialnym Twoim Otcem, i Preswiatym i błahim i żywotworiaszczim Twoim Duchom‚ nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
MODLITWY ZA KATECHUMENÓW
Na każde wezwanie Diakona chór odpowiada: Panie, zmiłuj się.
D. Katechumeni, módlcie się do Pana.
Wierni, módlmy się za katechumenów, aby Bóg okazał im Swoje miłosierdzie.
Aby oświecił ich słowem prawdy.
Aby objawił im Ewangelię sprawiedliwości.
Aby ich zjednoczył ze świętym, powszechnym i apostolskim Kościołem.
Zbaw, zmiłuj się, weź w opiekę i ochraniaj ich, Boże, Swoją łaską.
Katechumeni, głowy swe przed Panem pochylcie.
* Tobie, Panie.
|
Pomolitiesia, ohłaszennii‚ Hospodiewi.
Wiernii, o ohłaszennych pomolimsia‚ da Hospod’ pomiłujet ich.
Ohłasit ich słowom istiny.
Otkryjet im Ewanhelije prawdy.
Sojedinit ich Swiatiej Swojej Soborniej i Apostolstiej Cerkwi.
Spasi, pomiłuj, zastupi i sochrani ich, Boże, Twojeju błahodatiju.
Ohłaszennii, hławy wasza Hospodiewi prikłonitie.
Tiebie, Hospodi.
|
Kapłan modli się:
K. (po cichu) Panie Boże nasz, Który mieszkasz na wysokościach i dostrzegasz nisko istniejące stworzenia[4]; Który zesłałeś rodzajowi ludzkiemu Zbawienie, Jednorodzonego Syna Swego i Boga, Pana naszego Jezusa Chrystusa, wejrzyj na sługi Swoje katechumenów, którzy przed Tobą pochylili głowy i w stosownym czasie ze Swojej dobroci daj im dostąpić kąpieli odrodzenia, odpuszczenia grzechów i szaty nieśmiertelności. Przyłącz ich do Swojego świętego, powszechnego i apostolskiego Kościoła. Zalicz ich do wybranej Swojej trzody.
(głośno) Aby i oni z nami uwielbiali najczcigodniejsze i najwspanialsze imię Twoje, Ojca i Syna i Świętego Ducha, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
Hospodi Boże nasz, na wysokich żywyj i na smirennyja prizirajaj; Iże Spasienije rodu cziełowieczieskomu nisposławyj‚ Jedinorodnaho Syna Twojeho i Boha, Hospoda naszeho Iisusa Christa: prizri na raby Twoja ohłaszennyja, podkłonszyja Tiebie swoja wyja, i spodobi ja wo wremia błahopołucznoje bani pakibytija, ostawlenija hrechow i odieżdy nietlenija‚ sojedini ich Swiatiej Twojej Soborniej i Apostolstiej Cerkwi i sopriczti ich izbrannomu Twojemu stadu.
Da i tii s nami sławiat precziestnoje i wielikolepoje Imia Twoje‚ Otca i Syna i Swiataho Ducha‚ nynie i prisno i wo wieki wiekow
Amiń.
|
ODESŁANIE KATECHUMENÓW
|
D. Ktokolwiek jest z katechumenów, niech wyjdzie. Katechumeni, wyjdźcie. Żaden z katechumenów.
|
Jelicy ohłaszennii, izyditie; ohłaszennii izyditie; jelicy ohłaszennii, izyditie; da nikto ot ohłaszennych.
|
Dalszymi słowami tej aklamacji Diakon rozpoczyna Liturgię Wiernych.
[1] Ps 67,12.
[2] Kol 1,25.
[3] Rz 8,
[4] Iz 66,1n.
|
