D. Wszystkich świętych wspomniawszy, nieustannie w pokoju do Pana módlmy się.
* Panie, zmiłuj się.
D. Za te najdroższe złożone i konsekrowane Dary, do Pana módlmy się.
Aby miłujący człowieka Bóg przyjął je na Swój święty ponadniebiański i myślowy ołtarz, na wdzięczną wonność duchową, i zesłał nam nawzajem Swą łaskę i dar Ducha Świętego, do Pana módlmy się.
O uwolnienie[1] nas od wszelkiego ucisku, gniewu[2] Bożego, niebezpieczeństw i nieszczęśliwego losu, do Pana módlmy się.
Weź nas w opiekę, zbaw, zmiłuj się i ochraniaj nas, Boże, Swoją łaską.
O cały ten dzień, aby był doskonały, święty, spokojny i bez grzechu, Pana prośmy.
* Daj nam, o Panie.
D. O anioła pokoju, wiernego przewodnika, stróża dusz i ciał naszych, Pana prośmy.
O przebaczenie i odpuszczenie grze-chów i przewinień naszych, Pana prośmy.
O wszystko, co jest dobre i pożyteczne dla dusz naszych i o pokój dla świata, Pana prośmy.
O dopełnienie pozostałych dni naszego życia w pokoju i w duchu stałego nawrócenia, Pana prośmy.
O śmierć naszą chrześcijańską, bezbolesną, pełną powagi, spokojną oraz o przychylny wyrok na strasznym sądzie Chrystusowym, Pana prośmy.
O jedność w wierze i zjednoczenie z Duchem Świętym prosząc, polecajmy siebie samych, naszych bliźnich i całe nasze życie Jezusowi Chrystusowi, naszemu Bogu.
* Tobie, o Panie.
K. (po cichu) Tobie oddajemy całe nasze życie i całą naszą nadzieję, Władco miłujący człowieka, i prosimy, modlimy się i zbliżamy z błaganiem: zechciej sprawić łaskawie, abyśmy Twoje napełniające bojaźnią Tajemnice tego duchowego i świętego Stołu przyjęli z czystym sumieniem na odpuszczenie grzechów, na darowanie uchybień, na zjednoczenie z Duchem Świętym, na otrzymanie Królestwa niebieskiego, na większą ufność w Tobie, a nie na sąd lub potępienie.
|
Wsia swiatyja pomianuwsze, paki i paki mirom Hospodu pomolimsia.
Hospodi, pomiłuj
O priniesiennych i oswiaszcziennych cziestnych Darech‚ Hospodu pomolimsia.
Jako da cziełowiekolubiec Boh nasz, prijem’ ja wo swiatyj i preniebiesnyj i myslennyj Swoj żertwiennik, w woniu błahouchanija duchownaho, woznisposlet nam Bożestwiennuju błahodat’ i dar Swiataho Ducha, pomolimsia.
O izbawitisia nam ot wsiakija skorbi, gniewa i nużdy, Hospodu pomolimsia.
Zastupi, spasi, pomiłuj i sochrani nas, Boże, Twojeju błahodatiju.
Dnie wsieho sowierszenna, swiata, mirna i biezhreszna, u Hospoda prosim.
Podaj, Hospodi.
Anhieła mirna, wierna nastawnika, chranitiela dusz i tieles naszych, u Hospoda prosim.
Proszczienija i ostawlenija hrechow i prehreszenij naszych, u Hospoda prosim.
Dobrych i poleznych duszam naszym i mira mirowi‚ u Hospoda prosim.
Proczieje wremia żywota naszeho w mire i pokajanii skoncziati, u Hospoda prosim.
Christijanskija koncziny żywota naszeho‚ biezboleznienny‚ niepostydny‚ mirny i dobraho otwieta na straszniem sudiszczi Christowie‚ prosim.
Sojedinienije wiery i priczastije Swiataho Ducha isprosiwsze, sami siebie i druh druha i wies’ żywot nasz Christu Bohu predadim.
Tiebie‚ Hospodi.
Tiebie predłahajem żywot nasz wies’ i nadieżdu, Władyko cziełowiekolubczie, i prosim, i molim, i molisia diejem: spodobi nas pricziastitisia niebies-nych Twoich i strasznych Tain, sieja swiaszcziennyja i duchownyja Trapiezy, s czistoju sowiestiju‚ wo ostawlenije hrechow, w proszczienije sohreszenij‚ wo obszczienije Ducha Swiataho‚ w nasledije Carstwija niebiesnaho‚ w dierznowienije jeże k Tiebie‚ nie w sud ili wo osużdienije.
|
MODLITWA PAŃSKA
K. (głośno) I pozwól nam łaskawie z ufnością i bez obawy potępienia nazywać Ojcem Ciebie, niebieskiego Boga, i mówić:
* Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego.
K. Albowiem Twoje jest Królestwo, potęga i chwała Ojca i Syna i Świętego Ducha, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
I spodobi nas, Władyko, so dierznowienijem, nieosużdienno smieti prizywati Tiebie, Niebiesnaho Boha Otca, i hłahołati:
Otczie nasz, Iże jesi na niebiesiech, da swiatitsia imia Twoje, da priidiet Carstwije Twoje: da budiet wola Twoja, jako na niebiesi i na ziemli. Chleb nasz nasuszcznyj dażd’ nam dnies’, i ostawi nam dołhi nasza, jakoże i my ostawlajem dołżnikom naszym: i nie wwiedi nas wo iskuszenije, no izbawi nas ot łukawaho.
Jako Twoje jest’ Carstwo i siła i sława, Otca i Syna i Swiataho Ducha, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
POZOSTAŁE MODLITWY
K. Pokój + wszystkim.
* I z duchem twoim.
D. Pochylcie głowy wasze przed Panem.
* Przed Tobą, Panie.
K. (po cichu) Dziękujemy Ci, Królu niewidzialny, który niezmierzoną Swą mocą wszystko stworzyłeś i w ogromie Swego miłosierdzia z niebytu wszystko doprowadziłeś do istnienia. Ty Sam, Panie, wejrzyj z nieba na tych, którzy skłonili przed Tobą głowy, albowiem skłonili je nie przed ciałem i krwią, lecz przed Tobą, Bogiem napełniającym bojaźnią.
Ty przeto, Panie, sprawy obecnego naszego życia pokieruj na naszą korzyść według potrzeb każdego: z żeglującymi współżegluj, z podróżującymi współpodróżuj, uzdrów chorych, Lekarzu dusz i ciał.
(głośno) Z łaski, miłosierdzia i miłości ku człowiekowi Jednorodzonego Syna Twego, z którym błogosławiony jesteś wraz z Najświętszym, dobrym i życiodajnym Twoim Duchem, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
K. (po cichu) Zwróć na nas pilną uwagę, Panie Jezu Chryste, Boże nasz, ze Swej świętej siedziby i tronu chwały Twojego Królestwa, i przybądź, aby nas uświęcić. Ty, Który przebywasz w niebie ze Swym Ojcem, i Który tu jesteś z nami w niewidzialny sposób, zechciej łaskawie Swą przemożną ręką podać nam Twe Najczystsze Ciało i Twoją Najdroższą Krew, a przez nas wszystkim ludziom.
|
Mir + wsiem.
I duchowi twojemu.
Hławy wasza Hospodiewi prikłonitie.
Tiebie, Hospodi.
Błahodarim Tia, Caru niewidimyj, Iże nieisczietnoju Twojeju siłoju wsia sodietielstwował jesi, i mnożestwom miłosti Twojeja ot niebytija w bytije wsia priwieł jesi. Sam, Władyko, s niebiesie prizri na podkłonszyja Tiebie hławy swoja; nie bo podkłonisza płoti i krowi, no Tiebie strasznomy Bohu.
Ty ubo, Władyko, predleżaszczija wsiem nam wo błahoje izrawniaj, po kojehożdo swojej potrebie: pławajuszczim spławaj, putieszestwujuszczim sputieszestwuj‚ nieduhujuszczich isceli‚ Wracziu dusz i tieles.
Błahodatiju i szcziedrota-mi i cziełowiekolubijem Jedinorodnaho Syna Twojeho, s Nimże błahosłowien jesi, so preswiatym i błahim i żywotworaszczim Twoim Duchom, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
Wonmi, Hospodi, Iisusie Christie, Boże nasz, ot swiataho żyliszczia Twojeho i ot prestoła sławy Carstwija Twojeho, i priidi wo jeże oswiatiti nas, Iże hore so Otcem siediaj, i zdie nam niewidimo sprebywajaj: i spodobi dierżawnoju Twojeju rukoju prepodati nam preczistoje Tieło Twoje i cziestnuju Krow’‚ i nami wsiem ludiem.
|
Podczas tej modlitwy Diakon opasuje się Orarionem w kształcie krzyża. Koncelebransi robią trzy pokłony.
|
KD. Boże, oczyść mnie grzesznego i zmiłuj się nade mną (3x).
|
Boże, oczisti mia hresznaho i pomiłujmia (triżdy).
|
VIII. Komunia święta
OBRZĘDY WSTĘPNE
|
D. Bądźmy uważni!
|
Wonmiem.
|
Kapłan podnosi Baranka. Diakon wchodzi do Sanktuarium przez południowe Drzwi i staje po prawej stronie kapłana. Zaciąga się zasłonę w Świętych Wrotach.
K. Święte dla świętych.
* Jeden jest Święty, jeden jest Pan, Jezus Chrystus, na chwałę Boga Ojca, amen.
|
Swiataja swiatym.
Jedin Swiat, jedin Hospod’, Iisus Christos, wo sławu Boha Otca, amiń.
|
Chór śpiewa werset na Komunię.
|
D. Połam święty Chleb, ojcze.
|
Razdrobi, władyko, Swiatyj Chleb.
|
Kapłan łamie Baranka na cztery części i kładzie je na Dyskosie w kształcie krzyża.
|
K. Łamany jest i rozdzielany Baranek Boży; łamany, lecz nie rozdzielany, zawsze spożywany i nigdy nie spożyty, a spożywających uświęcający.
|
Razdroblaetsia i razdielajetsia Agniec Bożyj, razdroblajemyj i nierazdielajemyj, wsiehda jadomyj i nikohdaże iżdiwajemyj, no pricziaszcziajuszczijasia oswiaszcziajaj.
|
Diakon ukazuje Orarionem Kielich.
|
D. Wypełnij, ojcze, święty Kielich
|
Ispołni, władyko, swiatyj Potir’.
|
Kapłan cząsteczką z literami IC czyni znak krzyża nad Kielichem i opuszcza ją do Kielicha.
K. Pełnia wiary + w Duchu Świętym.
D. Amen.
|
Ispołnienije + Ducha Swiataho.
Amiń.
|
Diakon bierze do ręki naczynie z wrzątkiem, prosi kapłana o błogosławieństwo i wlewa odpowiednią ilość do Kielicha, czyniąc znak krzyża, oddaje wrzątek i staje w małym oddaleniu.
D. Błogosław, ojcze, wrzątek.
K. Błogosławiona + wielka żarliwość Twoich świętych w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
D. Żarliwa wiara + pełna Ducha Świętego, amen.
|
Błahosłowi, władyko, tiepłotu.
Błahosłowiena + tiepłota swiatych Twoich, wsiehda, nynie i prisno i wo wieki wiekow, amiń.
Tiepłota wiery + ispołń Ducha Swiataho, amiń.
|
KOMUNIA KONCELEBRANSÓW
Kapłan woła Diakona, który podchodzi, kłania się pobożnie, prosząc o wybaczenie i od Kapłana przyjmuje na prawą rękę Święty Chleb, całując rękę Kapłana, odchodzi na tył Ołtarza. Potem Kapłan bierze cząsteczkę Chleba, wymawiając podobną formułę.
K. Diakonie, zbliż się.
D. Podaj mi, ojcze, czcigodne i Święte Ciało Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
K. Diakonowi N. podaje się czcigodne, święte i przeczyste Ciało Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów jego i na życie wieczne.
K. Mnie, kapłanowi N., zostaje podane czcigodne i najświętsze Ciało Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów moich i na życie wieczne, amen.
|
Dijakonie, pristupi.
Prepodażd’ mi, władyko, cziestnoje i swiatoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa.
Imia rek‚ swiaszcziennodijakonu‚ prepodajetsia cziestnoje i swiatoje i preczistoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa, wo ostawlenije hrechow jeho i żyzń wiecznuju.
Cziestnoje i preswiatoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa, prepodajetsia mnie‚ imia rek‚ swiaszczienniku, wo ostawlenije hrechow moich i żyzń wiecznuju, amiń.
|
Kapłan i Diakon pochyleni odmawiają modlitwy przed Komunią świętą.
KD. Wierzę, Panie, i wyznaję, że naprawdę „Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego”, Który przyszedł na świat zbawić grzeszników, z których pierwszy jestem ja.
Wierzę jeszcze, że to właśnie jest przeczyste Twoje Ciało i to właśnie jest najdroższa Twoja Krew.
Błagam, zatem Ciebie: zmiłuj się nade mną i odpuść mi grzechy dobrowolne i niedobrowolne, które popełniłem słowem lub uczynkiem, z wiedzą i bez wiedzy; spraw łaskawie, żebym bez obawy potępienia przyjął przenajświętsze Twoje Tajemnice, na odpuszczenie grzechów i życie wieczne, amen
Przyjmij mnie dzisiaj, Panie, za uczestnika Twojej mistycznej Wieczerzy, bo nie wyjawię Tajemnicy Twoim wrogom, ani też nie dam Tobie pocałunku jak Judasz, ale jak łotr wyznaję Cię i wołam: wspomnij na mnie, Panie, w Królestwie Swoim.
Niech przyjęcie Twoich świętych Tajemnic nie będzie dla mnie przyczyną sądu lub potępienia, ale uzdrowieniem duszy i ciała.
|
Wieruju, Hospodi, i ispowieduju, jako Ty jesi woistinu Christos, Syn Boha żywaho, priszedyj w mir hresznyja spasti, ot nichże pierwyj jesm’ az.
Jeszczie wieruju, jako sije jest’ samoje preczistoje Tieło Twoje i sija jest’ samaja cziestnaja Krow’ Twoja.
Molusia ubo Tiebie: pomiłuj mia i prosti mi prehreszenija moj wolnaja i niewolnaja, jaże słowom‚ jaże diełom‚ jaże wiedienijem i niewiedienijem; i spodobi mia nieosużdienno pricziaszcziastitisia preczistych Twoich Tainstw, wo ostawlenie hrechow i w żyzń wiecznuju, amiń.
Wieczieri Twojeja tajnyja dnies’, Synie Bożyj, pricziastnika mia priimi; nie bo wrahom Twoim tajnu powiem, ni łobzanija Ti dam, jako Iuda, no jako razbojnik ispowiedaju Tia: Pomiani mia, Hospodi, wo Carstwii Twojem.
Da nie w sud, ili wo osużdienije budiet mnie pricziaszczienije swiatych Twoich Tain‚ Hospodi‚ no wo iscelenije duszy i tieła.
|
I spożywają Chleb leżący na dłoni. Potem kapłan czyni jeden pokłon, bierze obu rękoma Kielich wraz z puryfikaterzem i trzykrotnie pije Najświętszą Krew, całuje Kielich i ociera sobie usta trzymanym w ręku płótnem.
K. Ja, sługa Boży, kapłan N. przyjmuję najdroższą i świętą Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów moich i na życie wieczne, amen.
Co dotknęło ust moich i nieprawości moje zgładzi i zupełnie oczyści mnie z grzechów.
|
Cziestnyja i swiatyja Krowie Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa‚ pricziaszcziajusia az, rab Bożyj‚ swiaszcziennik imia rek wo ostawlenije hrechow moich i żyzń wiecznuju, amiń.
Sie prikosnusia ustam moim i ot’imiet biezzakonija moja i hrechi moja oczistit.
|
Kapłan przywołuje Diakona.
|
K. Diakonie, zbliż się.
|
Dijakonie, pristupi.
|
Diakon podchodzi do Kapłana.
|
D. Oto przychodzę do nieśmiertelnego Króla i Boga naszego. Podaj mi, Ojcze, najdroższą i świętą Krew Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
|
Sie prichożu k biezsmiertnomu Caru i Bohu naszemu. Prepodażd’ mi, władyko, cziestnuju i swiatuju Krow’ Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa.
|
Diakon pije trzykrotnie z kielicha trzymanego przez Kapłana i całuje kielich.
K. Przyjmuje sługa Boży, diakon N. najdroższą i świętą Krew Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie swoich grzechów i na życie wieczne.
Co dotknęło ust twoich i nieprawości twoje zgładzi i zupełnie oczyści Cię z grzechów.
|
Pricziaszcziajetsia rab Bożyj, dijakon imia rek, cziestnyja i swiatyja Krowie Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa, wo ostawlenije hrechow jeho i żyzń wiecznuju.
Sie prikosnusia ustam twoim i ot’imiet biezzakonija twoja i hrechi twoja oczistit.
|
[1] 1Tes 1,10.
[2] Jw.
|
