|
Boska Liturgia św. Bazylego Wielkiego cz. 3.6 (transkrypcja polska) |
|
Boska Liturgia św. Bazylego Wielkiego
(wersja z transkrypcją polską tekstu słowiańskiego)
Trzecia część
<<< wstecz [1] [2] [3] [4] [5] (6)
KOMUNIA WIERNYCH
Jeżeli są ludzie do Komunii św., Kapłan rozdrabnia pozostałe dwie części, HI i KA, Baranka, a Diakon wkłada je do Kielicha i pokrywa go małym Welonem. Na Diskos kładzie gwiazdę i pozostałe Welony. Otwiera Wrota. Robi jeden pokłon, przyjmuje pobożnie od Kapłana Kielich i we Wrotach ukazuje go ludziom, lekko unosząc do góry.
D. Z bojaźnią Bożą, wiarą i miłością przystąpcie.
* Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Oto Pan i Bóg nam się ukazał.
|
So strachom Bożyim i s wieroju pristupitie.
Błahosłowien hradyj wo imia Hospodnie, Boh Hospod’ i jawisia nam.
|
Wierni odmawiają modlitwy przed Komunią św. Kapłan zwrócony do nich trzyma w ręku uniesiony nieco Kielich. Ludzie, podchodząc jeden za drugim ze skrzyżowanymi na piersiach rękami, podają swoje imię, a przyjąwszy Dary, całują stopkę Kielicha.
|
K. Sługa Boży N. przyjmuje najdroższe i święte Ciało i Krew Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie swoich grzechów i na życie wieczne, amen.
|
Pricziaszcziajetsia rab Bożyj (raba Bożyja) imia rek, cziestnaho i swiataho Tieła i Krowie Hospoda i Spasa naszeho Iisusa Christa, wo ostawlenije hrechow swoich i żyzń wiecznuju, amiń.
|
Po skończeniu rozdzielania Kapłan stawia Kielich na Ołtarzu, a diakon gąbką wsypuje z dyskosu do Kielicha pozostałe tam cząsteczki.
D. Skoro poznaliśmy Zmartwychwstanie Chrystusa, pokłońmy się Świętemu Panu Jezusowi, jedynie bezgrzesznemu. Krzyżowi Twemu kłaniamy się, Chryste, i święte zmartwychwstanie Twoje opiewamy i sławimy. Ty bowiem jesteś naszym Bogiem, oprócz Ciebie nie znamy innego, wielbimy Twoje imię. Przyjdźcie wszyscy wierni, pokłońmy się świętemu zmartwychwstaniu Chrystusa, oto bowiem przyszła przez krzyż radość dla całego świata. Chwaląc zawsze Pana, opiewamy Jego zmartwychwstanie, bo, dając się ukrzyżować, śmiercią zwyciężył śmierć.
Rozjaśnij się, rozjaśnij się nowa Jerozolimo! Bo chwała Pańska w tobie powstała. Tańcz i wyskakuj, Syjonie, a Ty, o święta Bogurodzico, raduj się ze zmartwychwstania Twego Syna.
O Pascho wielka, o najświętsza, Chryste, Mądrości Boża, i Słowo Boga i Mocy! Daj nam, abyśmy głębiej uczestniczyli w nie zachodzącym dniu Twego Królestwa.
Panie, za przyczyną modlitw Swoich świętych zmyj w Swej Najdroższej Krwi grzechy tych, których tu wspominamy.
|
Woskresienije Christowo widiewsze, pokłonimsia swiatomu Hospodu Iisusu, jedinomu biezhresznomu. Krestu Twojemu pokłaniajemsia, Chistie, i swiatoje woskresienije Twoje pojem i sławim: Ty bo jesi Boh nasz, razwie Tiebie inoho nie znajem, imia Twoje imienujem. Priiditie, wsi wiernii, pokłonimsia swiatomu Christowu woskresieniju: sie bo priidie krestom radost’ wsiemu miru. Wsiehda błahosłowiaszczie Hospoda, pojem woskresienije jeho: raspiatije bo pretierpiew, smiertiju smiert’ razruszy
Swietisia, swietisia, nowyj Ijerusalimie, sława bo Hospodnia na Tiebie wozsija. Likuj nynie i wiesielisia, Sionie: Ty że czistaja krasujsia, Bohorodice, o wostanii rożdiestwa Twojeho.
Pascha wielija i swiaszcziennejszaja Christie! O Mudrostie i Słowie Bożyj i Siło! Podawaj nam istieje Tiebie pricziaszcziatisia, w niewieczierniem dni Carstwija Twojeho.
Omyj, Hospodi, hrechi pominawszychsia zdie Krowiju Twojeju cziestnoju molitwami swiatych Twoich.
|
Kapłan błogosławi ludzi ręką.
K. Zbaw, Boże, + lud Swój i błogosław Swoje dziedzictwo.
* Widzieliśmy światłość prawdziwą, przyjęliśmy Ducha niebieskiego, znaleźliśmy wiarę prawdziwą, przeto kłaniamy się Trójcy niepodzielnej, ona bowiem nas zbawiła.
K. (po cichu) Wstąpiłeś na niebiosa, Boże, i po całej ziemi chwała Twoja (3x).
|
Spasi, Boże, + ludi Twoja i błahosłowi dostojanije Twoje.
Widiechom swiet istinnyj, prijachom Ducha niebiesnaho, obretochom wieru istinnuju, nierazdielniej Troice pokłaniajemsia: ta bo nas spasła jest’.
Wozniesisia na niebiesa, Boże, i po wsiej ziemli sława Twoja (triżdy).
|
WYNIESIENIE ŚWIĘTYCH DARÓW
Kapłan tymczasem okadza Dary trzykrotnie, robi pokłon, bierze w obie ręce kielich, udziela błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem i odnosi kielich na Żertwiennik.
K. (po cichu) Błogosławiony Bóg nasz
(głośno) w każdym czasie, teraz i zawsze + i na wieki wieków.
* Amen. Niech się napełnią nasze usta chwałą Twoją, Panie, opiewaniem Twego majestatu, ponieważ pozwoliłeś nam łaskawie przyjąć święte Twoje, nieśmiertelne i życiodajne Tajemnice. Zachowaj nas w swoim uświęceniu, rozważających cały dzień łaskę Twego usprawiedliwienia. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Błahosłowien Boh nasz
wsiehda, nynie i prisno + i wo wieki wiekow.
Amiń. Da ispołniatsia usta nasza chwalenija Twojeho, Hospodi, jako da pojem sławu Twoju, jako spodobił jesi nas pricziastitisia swiatym Twoim, Bożestwiennym, biezsmiertnym i żywotworaszczim tajnam: sobludi nas wo Twojej swiatyni, wies’ dień poucziatisia prawdie Twojej. Alliłuia, alliłuia, alliłuia.
|
DZIĘKCZYNIENIE
Diakon wróciwszy przed Wrota, śpiewa litanię dziękczynną.
D. Wstańmy! Przyjąwszy Boże, święte, przeczyste, nieśmiertelne, niebiańskie, życiodajne, napełniające drżeniem Tajemnice Chrystusa, godnie dziękujmy Panu.
* Panie, zmiłuj się.
Weź nas w opiekę, zbaw, zmiłuj się i ochraniaj nas, Boże, Swoją łaską.
* Panie, zmiłuj się.
Poprosiwszy, aby dał nam przeżyć ten dzień jak najlepiej, w świętości, pokoju i bez grzechu, sami siebie, naszych bliźnich i całe nasze życie Chrystusowi Bogu oddajmy.
* Tobie, o Panie.
|
Prosti, priimsze Bożestwiennych, swiatych‚ preczistych‚ bezsmiertnych‚ niebiesnych i żywotworaszczich, strasznych Christowych Tain, dostojno błahodarim Hospoda.
Hospodi, pomiłuj.
Zastupi, spasi, pomiłuj i sochrani nas, Boże, Twojeju błahodatiju.
Hospodi, pomiłuj.
Dień wies’ sowierszen, swiat, miren i biezhreszen isprosiwsze, sami siebie i druh druha i wies’ żywot nasz Christu Bohu predadim.
Tiebie, Hospodi.
|
Kapłan przed ołtarzem zwijając Antymins, odmawia modlitwę dziękczynienia.
K. (cicho) Dziękujemy Ci, Panie Boże nasz, za otrzymanie do spożycia Twoich świętych, najczystszych, nieśmiertelnych i nadniebiańskich Tajemnic, które dałeś nam na ubogacenie łaską, na uświęcenie i uzdrowienie naszych dusz i ciał. Ty Sam, Władco wszystkiego, dobroczyńco naszych dusz, spraw, żeby uczestnictwo w Najświętszym Ciele i Krwi Twego Pomazańca było dla nas przyczyną niezawodnej wiary, nieobłudnej miłości, pomnożenia mądrości, uzdrowienia duszy i ciała, zwycięstwa nad wrogami, zachowania Twoich przykazań, przychylnego wyroku na Strasznym Sądzie Twego Namaszczonego.
(głośno) Bo Ty jesteś naszym uświęceniem i Tobie chwałę oddajemy, Ojcu, i Synowi i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
Błahodarim Tia, Hospodi Boże nasz, o pricziaszczienii swiatych, preczistich, biezsmiertnych i niebiesnych Twoich Tain ichże dał jesi nam wo błahodiejanije i oswiaszczienije, i iscelenije dusz i tieles naszych. Sam, Władyko wsiech, dażd’ byti nam pricziastiju swiataho Tieła i Krowie Christa Twojeho w wieru niepostydnu, i lubow’ nielicemiernu, w preumnożenije premudrosti, wo iscelenije duszy i tieła, wo othnanije wsiakaho soprotiwnaho, w snabdienije zapowiediej Twoich, wo otwiet błahoprijatien, iże na straszniem sudiszczi Christa Twojeho.
Jako Ty jesi oswiaszczienije nasze, i Tiebie sławu wossyłajem Otcu i Synu i Swiatomu Duchu‚ nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
IX. Zakończenie
K. Idźmy w pokoju.
* W imię Pańskie.
D. Do Pana módlmy się.
* Panie, zmiłuj się.
|
S mirom izydiem.
O imieni Hospodni.
Hospodu pomolimsia.
Hospodi, pomiłuj.
|
Kapłan schodzi na dół przed ambonę i modli się. W czasie odmawiania tej modlitwy Diakon stoi przed ikoną Chrystusa z pochyloną głową, trzymając Orarion.
|
K. Panie, Który błogosławisz tym, którzy Cię wychwalają i uświęcasz tych, którzy Ci zaufali, zbaw Swój lud i błogosław Swoje dziedzictwo. Strzeż całości Swojego Kościoła i uświęć tych, którzy umiłowali piękno Twego Domu. Swoją Boską mocą obdarz ich nawzajem chwałą i nie opuszczaj nas, którzy pokładamy w Tobie nadzieję. Obdarz pokojem Swój świat, Swoje Kościoły, kapłanów, Ojczyznę, władze państwowe i cały Swój lud. Albowiem każde dobro, jakie otrzymujemy i wszelki dar doskonały zstępują z góry od Boga, Stwórcy świateł niebieskich. I Tobie oddajemy chwałę, dziękczynienie i uwielbienie: Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze i na wieki wieków.
|
Błahosłowlajaj błahosłowiaszczija Tia, Hospodi, i oswiaszczajaj na Tia upowajuszczija, spasi ludi Twoja i błahosłowi dostojanije Twoje; ispołnienije Cerkwie Twojeja sochrani, oswiati lubiaszczija błaholepije domu Twojeho: Ty tiech wosprosławi Bożestwiennoju Twojeju siłoju, i nie ostawi nas, upowajuszczich na Tia. Mir mirowi Twojemu daruj‚ Cerkwam Twoim‚ swiaszcziennikom, bohochranimiej stranie naszej, predierżaszczim włastiem i wsiem ludiem Twoim. Jako wsiakoje dajanije błaho, i wsiak dar sowierszen swysze jest’, schodiaj ot Tiebie, Otca swietow; i Tiebie sławu, i błahodarenije, i pokłonienije wossyłajem, Otcu i Synu i Swiatomu Duchu, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
|
Kapłan wraca przed Święte Wrota, odmawiając modlitwę na spożycie Darów.
K. (po cichu) Oto dopełniła się i dokonała, na ile było w naszej mocy, Chryste Boże nasz, tajemnica Twego planu zbawienia. Wspominaliśmy Twą śmierć, widzieliśmy obraz Twego zmartwychwstania, zostaliśmy napełnieni Twoim wiecznie trwałym życiem, skosztowaliśmy Twego niewyczerpalnego Pokarmu, który zechciej nam łaskawie dać i w życiu przyszłym z łaski Twojego przedwiecznego Ojca i Twojego Świętego, dobrego i życiodajnego Ducha, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
* Amen. Niech imię Pańskie będzie błogosławione teraz i na wieki (3x).
|
Ispołnisia i sowierszysia jeliko po naszej sile, Christie Boże nasz, Twojeho smotrenija tainstwo: imiejem bo smierti Twojeja, pamiat, widiechom woskresienija Twojeho obraz, napołnichomsia biezkoniecznyja Twojeja żyzni, nasładichomsia nieistoszcziajemyja Twojeja piszczi, jejaże i w buduszcziem wiece wsiem nam spodobitisia błahowoli, błahodatiju bieznaczialnoho Twojeho Otca, i Swiataho i błahaho i żywotworaszcziaho Twojeho ducha, nynie i prisno i wo wieki wiekow, amiń.
Amin. Budi imia Hospodnie błahosłowieno ot nynie i do wieka (triżdy).
|
KOŃCOWE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO
Kapłan ręką błogosławi ludzi.
K. Błogosławieństwo + Pana niech zstąpi na was z Jego łaski i miłości do człowieka w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
Błahosłowienije + Hospodnie na was, Toho błahodatiju i cziełowiekolubijem, wsiehda, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
ROZESŁANIE
K. Chwała Tobie, Chryste Boże, Nadziejo nasza, chwała Tobie.
* Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
Panie, zmiłuj się (3x).
Pobłogosław, ojcze.
|
Sława Tiebie, Christie Boże, Upowanije nasze, sława Tiebie.
Sława Otcu i Synu i Swiatomu Duchu, i nynie i prisno i wo wieki wiekow, amiń.
Hospodi, pomiłuj (triżdy).
Błahosłowi.
|
Kapłan zwrócony do ludzi, trzymając w ręku krzyż, dokonuje rozesłania.
K. (w niedzielę: Zmartwychwstały) Chrystus, prawdziwy Bóg nasz, przez modlitwy przeczystej swej Matki...
w poniedziałek:
przez wstawiennictwo czcigodnych, niebieskich Mocy bezcielesnych, świętych, czcigodnych i chwalebnych apostołów
we wtorek:
czcigodnego i chwalebnego proroka i poprzednika Jana Chrzciciela, świętych, czcigodnych i chwalebnych apostołów
w środę i w piątek:
mocą chwalebnego i życiodajnego Krzyża, świętych, czcigodnych i chwalebnych apostołów
we czwartek:
świętych, czcigodnych i chwalebnych apostołów, świętego ojca naszego Mikołaja, arcybiskupa Myr w Lycji, cudotwórcy
w sobotę:
świętych, czcigodnych i chwalebnych apostołów: świętych chwalebnych i zwycięskich męczenników: wszystkich pełnych Boga ojców naszych
...świętego ojca naszego Bazylego Wielkiego arcybiskupa Cezarei Kapadockiej: świętego N. patrona tej świątyni: świętego N., którego pamiątkę dziś obchodzimy: świętych i sprawiedliwych przodków Pańskich Joachima i Anny: i wszystkich świętych, niech się zmiłuje nad nami i zbawi nas, gdyż jest dobry i miłujący człowieka.
|
(Aszcze ubo jest’ niediela: Woskresyj iz miertwych) Aszcze że ni: Christos‚ istinnyj Boh nasz, molitwami preczistyja Swojeja Matiere…
predstatelstwy cziestnych, niebiesnych Sił biezpłotnych: swiatych, sławnych i wsiechwalnych apostoł
cziestnaho, sławnaho proroka, predtieczi i Krestitiela Ioanna: swiatych, sławnych i wsiechwalnych apostoł
siłoju cziestnaho i żywotworaszcziaho Kresta: swiatych, sławnych i wsiechwalnych apostoł
swiatych, sławnych i wsiechwalnych apostoł: iże wo swiatych otca naszeho Nikołaja archijepiskopa‚ Mirlikijskaho cziudotworca
swiatych, sławnych i wsiechwalnych apostoł: swiatych, sławnych i dobropobiednych muczienikow: prepodobnych i bohonosnych otiec naszych
...iże wo swiatych otca naszeho Wasilija Wielikaho, archijepiskopa Kiesarei Kappadokijskija:i swiataho imia rek, (jehoże jest’ chram i jehoże jest’ dień). Swiatych i prawiednych bohootiec Ioakima i Anny i wsiech swiatych, pomiłujet i spasiet nas, jako błah i cziełowiekolubiec.
|
Błogosławi krzyżem, schodzi do ludzi i podaje krzyż do ucałowania.
CHWAŁA BOGU ZA WSZYSTKO
KONIEC
Liturgii św. Bazylego Wielkiego
<<< wstecz [1] [2] [3] [4] [5] (6)
|
|
Ostatnia aktualizacja ( Wednesday, 04 August 2010 )
|
|
|
Boska Liturgia św. Bazylego Wielkiego cz. 3.5 (transkrypcja polska) |
|
D. Wszystkich świętych wspomniawszy, nieustannie w pokoju do Pana módlmy się.
* Panie, zmiłuj się.
D. Za te najdroższe złożone i konsekrowane Dary, do Pana módlmy się.
Aby miłujący człowieka Bóg przyjął je na Swój święty ponadniebiański i myślowy ołtarz, na wdzięczną wonność duchową, i zesłał nam nawzajem Swą łaskę i dar Ducha Świętego, do Pana módlmy się.
O uwolnienie nas od wszelkiego ucisku, gniewu Bożego, niebezpieczeństw i nieszczęśliwego losu, do Pana módlmy się.
Weź nas w opiekę, zbaw, zmiłuj się i ochraniaj nas, Boże, Swoją łaską.
O cały ten dzień, aby był doskonały, święty, spokojny i bez grzechu, Pana prośmy.
* Daj nam, o Panie.
D. O anioła pokoju, wiernego przewodnika, stróża dusz i ciał naszych, Pana prośmy.
O przebaczenie i odpuszczenie grzechów i przewinień naszych, Pana prośmy.
O wszystko, co jest dobre i pożyteczne dla dusz naszych i o pokój dla świata, Pana prośmy.
|
Wsia swiatyja pomianuwsze, paki i paki mirom Hospodu pomolimsia.
Hospodi, pomiłuj.
O priniesiennych i oswiaszcziennych cziestnych Darech‚ Hospodu pomolimsia.
Jako da cziełowiekolubiec Boh nasz, prijem’ ja wo swiatyj i preniebiesnyj i myslennyj Swoj żertwiennik, w woniu błahouchanija duchownaho, woznisposlet nam Bożestwiennuju błahodat’ i dar Swiataho Ducha, pomolimsia.
O izbawitisia nam ot wsiakija skorbi, gniewa i nużdy, Hospodu pomolimsia.
Zastupi, spasi, pomiłuj i sochrani nas, Boże, Twojeju błahodatiju.
Dnie wsieho sowierszenna, swiata, mirna i biezhreszna, u Hospoda prosim.
Podaj, Hospodi.
Anhieła mirna, wierna nastawnika, chranitiela dusz i tieles naszych, u Hospoda prosim.
Proszczienija i ostawlenija hrechow i prehreszenij naszych, u Hospoda prosim.
Dobrych i poleznych duszam naszym i mira mirowi‚ u Hospoda prosim.
|
O dopełnienie pozostałych dni naszego życia w pokoju i w duchu stałego nawrócenia, Pana prośmy.
O śmierć naszą chrześcijańską, bezbolesną, pełną powagi, spokojną oraz o przychylny wyrok na strasznym sądzie Chrystusowym, Pana prośmy.
O jedność wiary i udział w darach Ducha Świętego prosząc, polecajmy siebie samych, naszych bliźnich i całe nasze życie Jezusowi Chrystusowi, naszemu Bogu.
* Tobie, o Panie.
|
Proczieje wremia żywota naszeho w mire i pokajanii skoncziati, u Hospoda prosim.
Christijanskija koncziny żywota naszeho‚ biezboleznienny‚ niepostydny‚ mirny i dobraho otwieta na straszniem sudiszczi Christowie‚ prosim.
Sojedinienije wiery i priczastije Swiataho Ducha isprosiwsze, sami siebie i druh druha i wies’ żywot nasz Christu Bohu predadim
Tiebie‚ Hospodi.
|
K. (po cichu) Boże nasz, Boże zbawienia, Ty Sam naucz nas należycie dziękować Ci za dobrodziejstwa, które nam okazałeś i teraz okazujesz. Ty, Boże nasz, który przyjąłeś te dary, Sam oczyść nas ze wszystkiego, co brudzi ciało i duszę i naucz nas doprowadzić do końca nasze uświęcenie w bojaźni Bożej, abyśmy, uczestnicząc w świętych Twoich tajemnicach ze świadomością czystego naszego sumienia, zjednoczyli się z najświętszym Ciałem i Krwią Twego Pomazańca i, przyjmując je jak należy, mieli żywego Chrystusa w swoich sercach i stali się świątynią Ducha Świętego.
I nikogo z nas, o Boże, nie uczyń winnym przestępstwa wobec tych napełniających bojaźnią i nadniebiańskich tajemnic, ani osłabionym duchowo lub cieleśnie z powodu niegodnego ich przyjmowania. Ale daj, byśmy do ostatniego tchnienia należycie brali udział w Twoich świętych tajemnicach jako zaopatrzenie na drogę do życia wiecznego, na przychylny wyrok w chwili strasznego sądu Twego Namaszczonego, abyśmy i my razem ze wszystkimi świętymi, którzy przez wieki spodobali się Tobie, mieli udział w Twoich wiecznych dobrach, które przygotowałeś, Panie, dla kochających Cię.
|
Boże nasz, Boże spasati, Ty nas nauczi błahidariti Tia dostojno o błahodiejaniich Twoich ichże sotworił jesi i tworiszy s nami. Ty, Boże nasz, prijemyj dary sija, oczisti nas ot wsiakija skwierny płoti i ducha, i nauczi sowierszati swiatyniu w strasie Twojem, jako da czistym swidietielstwom sowiesti naszeja prijemluszczie cziast swiatyń Twoich, sojedinimsia swiatomu Tiełu i Krowi Christa Twojeho: i prijemljuszczie ich dostojnie, imamy Christa żywuszczia w sierdcach naszych, i budiem chram Swiataho Twojeho Ducha.
Jej, Boże nasz, i da ni jedinaho że nas powinna sotworiszy strasznym Twoim sim i niebiesnym tajnam, niże niemoszczna duszeju i tiełom, ot jeże niedostojnie sich pricziaszcziatisia: no żażd nam daże do posledniaho naszeho izdychanija dostojnie priimati cziast’ swiatyń Twoich, w naputije żyzni wiecznyja, wo otwiet błahoprijatien, iże na straszniem sudiszczi Christa Twojeho: jako da i my so wsiemi swiatymi, ot wieka Tiebie błahouhodiwszymi, budiem pricziastnicy wiecznych Twoich błah, ichże uhotował jesi lubiaszczim Tia, Hospodi.
|
MODLITWA PAŃSKA
K. (głośno) I pozwól nam łaskawie z ufnością i bez obawy potępienia nazywać Ojcem Ciebie, niebieskiego Boga, i mówić:
* Ojcze nasz, Któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego.
K. Albowiem Twoje jest Królestwo, potęga i chwała Ojca i Syna i Świętego Ducha, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
I spodobi nas, Władyko, so dierznowienijem, nieosużdienno smieti prizywati Tiebie, Niebiesnaho Boha Otca, i hłahołati:
Otczie nasz, Iże jesi na niebiesiech, da swiatitsia imia Twoje, da priidiet Carstwije Twoje: da budiet wola Twoja, jako na niebiesi i na ziemli. Chleb nasz nasuszcznyj dażd’ nam dnieś, i ostawi nam dołhi nasza, jakoże i my ostawlajem dołżnikom naszym: i nie wwiedi nas wo iskuszenije, no izbawi nas ot łukawaho.
Jako Twoje jest’ Carstwo i siła i sława, Otca i Syna i Swiataho Ducha, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
POZOSTAŁE MODLITWY
K. Pokój + wszystkim.
* I z duchem twoim.
D. Pochylcie głowy wasze przed Panem.
* Przed Tobą, Panie.
|
Mir + wsiem.
I duchowi twojemu.
Hławy wasza Hospodiewi prikłonitie.
Tiebie, Hospodi.
|
K. (po cichu) Władco i Panie, Ojcze zmiłowań, Boże wszelkiej pociechy, tych, którzy pochylili przed Tobą swe głowy, pobłogosław, uświęć, strzeż, wzmocnij, obdarz siłą, oderwij od wszelkiego złego czynu, skłoń do wykonywania czynów dobrych i spraw łaskawie, by bez obawy potępienia przyjmowali te najświętsze i życiodajne tajemnice na odpuszczenie grzechów i na zjednoczenie z Duchem świętym.
(głośno) Z łaski, miłosierdzia i miłości ku człowiekowi Jednorodzonego Syna Twego, z Którym błogosławiony jesteś wraz z Najświętszym, dobrym i życiodajnym Twoim Duchem, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
K. (po cichu) Zwróć na nas pilną uwagę, Panie Jezu Chryste, Boże nasz, ze Swej świętej siedziby i tronu chwały Twojego Królestwa, i przybądź, aby nas uświęcić. Ty, Który przebywasz w niebie ze Swym Ojcem, i Który tu jesteś z nami w niewidzialny sposób, zechciej łaskawie Swą przemożną ręką podać nam Twe Najczystsze Ciało i Twoją Najdroższą Krew, a przez nas wszystkim ludziom.
|
Władyko Hospodi, Otczie szcziedtot i Boże wsiakaho utieszenija, prikłoniszyja Tiebie swoja hławy błahosłowi, oswiati, sobludi, ukrepi, utwierdi, ot wsiakaho dieła łukawa otstawi, wsiakomy że diełu błahomu soczietaj, i spodobi nieosużdzienno pricziastitisia preczistych sich żywotworiaszczich Twoich tain, wo ostawlenije hrechow, w Ducha Swiataho pricziastije
Błahodatiju i szcziedrotami i cziełowiekolubijem Jedinorodnaho Syna Twojeho, s Nimże błahosłowien jesi, so preswiatym i błahim i żywotworaszczim Twoim Duchom, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
Wonmi, Hospodi, Iisusie Christie, Boże nasz, ot swiataho żyliszczia Twojeho i ot prestoła sławy Carstwija Twojeho, i priidi wo jeże oswiatiti nas, Iże hore so Otcem siediaj, i zdie nam niewidimo sprebywajaj: i spodobi dierżawnoju Twojeju rukoju prepodati nam preczistoje Tieło Twoje i cziestnuju Krow’‚ i nami wsiem ludiem.
|
Podczas tej modlitwy Diakon opasuje się Orarionem w kształcie krzyża. Koncelebransi robią trzy pokłony.
|
KD. Boże, oczyść mnie grzesznego i zmiłuj się nade mną (3x).
|
Boże, oczisti mia hresznaho i pomiłuj mia (triżdy).
|
VIII. Komunia święta
OBRZĘDY WSTĘPNE
|
D. Bądźmy uważni!
|
Wonmiem.
|
Kapłan podnosi Baranka. Diakon wchodzi do Sanktuarium przez południowe Drzwi i staje po prawej stronie kapłana. Zaciąga się zasłonę w Świętych Wrotach.
K. Święte dla świętych.
* Jeden jest Święty, jeden jest Pan, Jezus Chrystus, na chwałę Boga Ojca, amen.
|
Swiataja swiatym.
Jedin Swiat, jedin Hospod’, Iisus Christos, wo sławu Boha Otca, amiń.
|
Chór śpiewa werset na Komunię.
|
D. Połam święty Chleb, ojcze.
|
Razdrobi, władyko, Swiatyj Chleb.
|
Kapłan łamie Baranka na cztery części i kładzie je na Dyskosie w kształcie krzyża.
|
K. Łamany jest i rozdzielany Baranek Boży; łamany, lecz nie rozdzielany, zawsze spożywany i nigdy nie spożyty, a spożywających uświęcający.
|
Razdroblaetsia i razdielajetsia Agniec Bożyj, razdroblajemyj i nierazdielajemyj, wsiehda jadomyj i nikohdaże iżdiwajemyj, no pricziaszcziajuszczijasia oswiaszcziajaj.
|
Diakon ukazuje Orarionem Kielich.
|
D. Wypełnij, ojcze, święty Kielich
|
Ispołni, władyko, swiatyj Potir’.
|
Kapłan cząsteczką z literami IC czyni znak krzyża nad Kielichem i opuszcza ją do Kielicha.
K. Pełnia wiary + w Duchu Świętym.
D. Amen.
|
Ispołnienije + Ducha Swiataho.
Amiń.
|
Diakon bierze do ręki naczynie z wrzątkiem, prosi kapłana o błogosławieństwo i wlewa odpowiednią ilość do Kielicha, czyniąc znak krzyża, oddaje wrzątek i staje w małym oddaleniu.
D. Błogosław, ojcze, wrzątek.
K. Błogosławiona + wielka żarliwość Twoich świętych w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
D. Żarliwa wiara + pełna Ducha Świętego, amen.
|
Błahosłowi, władyko, tiepłotu.
Błahosłowiena + tiepłota swiatych Twoich, wsiehda, nynie i prisno i wo wieki wiekow, amiń.
Tiepłota wiery + ispołń Ducha Swiataho, amiń.
|
KOMUNIA KONCELEBRANSÓW
Kapłan woła Diakona, który podchodzi, kłania się pobożnie, prosząc o wybaczenie i od Kapłana przyjmuje na prawą rękę Święty Chleb, całując rękę Kapłana, odchodzi na tył Ołtarza. Potem Kapłan bierze cząsteczkę Chleba, wymawiając podobną formułę.
K. Diakonie, zbliż się.
D. Podaj mi, ojcze, czcigodne i Święte Ciało Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
K. Diakonowi N. podaje się czcigodne, święte i przeczyste Ciało Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów jego i na życie wieczne.
K. Mnie, kapłanowi N., zostaje podane czcigodne i najświętsze Ciało Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów moich i na życie wieczne, amen.
|
Diakonie, pristupi.
Prepodażd’ mi, władyko, cziestnoje i swiatoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa.
imia rek‚ swiaszcziennodijakonu‚ prepodajetsia cziestnoje i swiatoje i preczistoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa, wo ostawlenije hrechow jeho i żyzń wiecznuju.
Cziestnoje i preswiatoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa, prepodajetsia mnie‚ imia rek‚ swiaszczienniku, wo ostawlenije hrechow moich i żyzń wiecznuju, amiń.
|
Kapłan i Diakon pochyleni odmawiają modlitwy przed Komunią świętą.
KD. Wierzę, Panie, i wyznaję, że naprawdę „Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego”, Który przyszedł na świat zbawić grzeszników, z których pierwszy jestem ja.
Wierzę jeszcze, że to właśnie jest przeczyste Twoje Ciało i to właśnie jest najdroższa Twoja Krew.
|
Wieruju, Hospodi, i ispowieduju, jako Ty jesi woistinu Christos, Syn Boha żywaho, priszedyj w mir hresznyja spasti, ot nichże pierwyj jesm’ az.
Jeszczie wieruju, jako sije jest’ samoje preczistoje Tieło Twoje i sija jest’ samaja cziestnaja Krow’ Twoja.
|
Błagam, zatem Ciebie: zmiłuj się nade mną i odpuść mi grzechy dobrowolne i niedobrowolne, które popełniłem słowem lub uczynkiem, z wiedzą i bez wiedzy; spraw łaskawie, żebym bez obawy potępienia przyjął przenajświętsze Twoje Tajemnice, na odpuszczenie grzechów i życie wieczne, amen.
Przyjmij mnie dzisiaj, Panie, za uczestnika Twojej mistycznej Wieczerzy, bo nie wyjawię Tajemnicy Twoim wrogom, ani też nie dam Tobie pocałunku jak Judasz, ale jak łotr wyznaję Cię i wołam: wspomnij na mnie, Panie, w Królestwie Swoim.
Niech przyjęcie Twoich świętych Tajemnic nie będzie dla mnie przyczyną sądu lub potępienia, ale uzdrowieniem duszy i ciała.
|
Molusia ubo Tiebie: pomiłuj mia i prosti mi prehreszenija moja wolnaja i niewolnaja, jaże słowom‚ jaże diełom‚ jaże wiedienijem i niewiedienijem; i spodobi mia nieosużdienno pricziaszcziastitisia preczistych Twoich Tainstw, wo ostawlenie hrechow i w żyzń wiecznuju, amiń.
Wieczieri Twojeja tajnyja dnies’, Synie Bożyj, pricziastnika mia priimi; nie bo wrahom Twoim tajnu powiem, ni łobzanija Ti dam, jako Iuda, no jako razbojnik ispowiedaju Tia: Pomiani mia, Hospodi, wo Carstwii Twojem.
Da nie w sud, ili wo osużdienije budiet mnie pricziaszczienije swiatych Twoich Tain‚ Hospodi‚ no wo iscelenije duszy i tieła.
|
I spożywają Chleb leżący na dłoni. Potem kapłan czyni jeden pokłon, bierze obu rękoma Kielich wraz z puryfikaterzem i trzykrotnie pije Najświętszą Krew, całuje Kielich i ociera sobie usta trzymanym w ręku płótnem.
K. Ja, sługa Boży, kapłan N. przyjmuję najdroższą i świętą Krew Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów moich i na życie wieczne, amen.
Co dotknęło ust moich i nieprawości moje zgładzi i zupełnie oczyści mnie z grzechów.
|
Cziestnyja i swiatyja Krowie Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa‚ pricziaszcziajusia az, rab Bożyj‚ swiaszcziennik imia rek wo ostawlenije hrechow moich i żyzń wiecznuju, amiń.
Sie prikosnusia ustam moim i ot’imiet biezzakonija moja i hrechi moja oczistit.
|
Kapłan przywołuje Diakona.
|
K. Diakonie, zbliż się.
|
Dijakonie, pristupi.
|
Diakon podchodzi do Kapłana.
|
D. Oto przychodzę do nieśmiertelnego Króla i Boga naszego. Podaj mi, Ojcze, najdroższą i świętą Krew Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
|
Sie prichożdu k biezsmiertnomu Caru i Bohu naszemu. Prepodażd’ mi, władyko, cziestnuju i swiatuju Krow’ Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa.
|
Diakon pije trzykrotnie z kielicha trzymanego przez Kapłana i całuje kielich.
K. Przyjmuje sługa Boży, diakon N. najdroższą i świętą Krew Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na odpuszczenie swoich grzechów i na życie wieczne.
Co dotknęło ust twoich i nieprawości twoje zgładzi i zupełnie oczyści Cię z grzechów.
|
Pricziaszcziajetsia rab Bożyj, dijakon imia rek, cziestnyja i swiatyja Krowie Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa, wo ostawlenije hrechow jeho i żyzń wiecznuju.
Sie prikosnusia ustam twoim i ot’imiet biezzakonija twoja i hrechi twoja oczistit.
|
<<< wstecz [1] [2] [3] [4] (5) [6] dalej >>>
|
|
Ostatnia aktualizacja ( Wednesday, 04 August 2010 )
|
|
|
Boska Liturgia św. Jana Złotoustego cz. 1.2 |
|
|
KD. Boże, oczyść mnie grzesznego i zmiłuj się nade mną (3x).
|
Боже,
очисти мя
грешнаго, и
помилуй мя /трижды/.
|
oraz odmawiają troparion Wielkiego Piątku.
|
K. Wykupiłeś nas spod przekleństwa Prawa drogocenną Swoją Krwią; przybity gwoźdźmi do krzyża i włócznią przeszyty, stałeś się źródłem nieśmiertelności, Zbawicielu nasz, chwała Tobie.
|
Искупил ны
еси от
клятвы
законныя
честною Твоею
Кровию: на
Кресте
пригвоздився
и копием
прободся,
безсмертие
источил еси
человеком:
Спасе наш,
слава Тебе.
|
Diakon zwraca się do Kapłana, by rozpoczął Proskomidię.
D. Pobłogosław, ojcze.
K. Błogosławiony Bóg nasz + w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków.
D. Amen.
|
Благослови,
владыко.
Благословен
Бог наш +
всегда, ныне
и присно и во
веки веков.
Аминь.
|
Kapłan włócznią robi trzykrotnie znak krzyża na pierwszej Prosforze
|
K. Na pamiątkę Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa (3x).
|
В
воспоминание
Господа и
Бога и Спаса
нашего
Иисуса
Христа /трижды/.
|
Wbija włócznię w prawy bok Prosfory.
|
K. Jak baranek na rzeź prowadzony.
|
Яко овча на
заколение
ведеся.
|
Diakon, trzymając w prawej ręce Orarion, w odpowiedzi na to i każde następne cięcie Baranka mówi:
|
D. Do Pana módlmy się.
|
Господу
помолимся.
|
Następnie w lewy bok.
|
K. Jak owca niema wobec strzygących ją, tak on nie otworzył ust swoich.
|
И яко агнец
непорочен,
прямо
стригущаго
его
безгласен,
тако не
отверзает
уст своих.
|
Potem w górny.
|
K. Po udręce i sądzie został usunięty.
|
Во
смирении
его суд его
взятся.
|
Wreszcie w dolny.
|
K. A kto się przejmie jego losem.
|
Род же его
кто
исповесть.
|
Po tym wszystkim Diakon mówi:
D. Wyjmij, ojcze.
K. Tak gładzono go z krainy żyjących.
|
Возми,
владыко.
Яко
вземлется
от земли
живот его.
|
Kapłan podcina Baranka z prawej strony Prosfory, wyjmuje go i kładzie na Diskosie.
|
D. Dokonaj ofiary, ojcze.
|
Пожри, владыко.
|
Kapłan odwraca Baranka miąższem do góry i nadcina go na krzyż.
K. Składa się w ofierze Baranka Bożego, Który bierze na siebie grzechy świata za jego życie i zbawienie.
D. Przebij, ojcze.
|
Жрется
Агнец Божий,
вземляй
грех мира, за
мирский
живот и
спасение.
Прободи
владыко.
|
Kapłan odwraca Baranka i przebija go.
|
K. Jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe.
|
Един от
воинов
копием
ребра его
прободе, и абие
изыде кровь
и вода: и
видевый
свидетельствова
и истинно
есть
свидетельство
его.
|
PRZYGOTOWANIE WINA I WODY
Diakon wlewa do Kielicha wino zmieszane z kilkoma kroplami wody.
|
D. Błogosław, ojcze, to święte połączenie.
|
Благослови,
владыко,
святое
соединение.
|
Kapłan błogosław
PRZYGOTOWANIE CZĄSTECZEK KOMEMORACYJNYCH
a) Kapłan wycina w drugiej prosforze cząsteczkę w kształcie trójkąta na cześć świętej Bogurodzicy.
|
K. Na cześć i wspomnienie wielce błogosławionej Pani naszej, Bogurodzicy i zawsze Dziewicy Maryi. Za Jej przyczyną przyjmij, Panie, tę ofiarę na Swój niebieski Ołtarz.
|
В честь и
память
Преблагословенныя
Владычицы
нашея
Богородицы,
и
Приснодевы
Марии, еяже
молитвами
приими,
Господи,
жертву сию в
пренебесный
Твой
жертвенник.
|
I wziąwszy cząstkę umieszcza ją po prawej stronie Baranka, mówiąc:
|
K. Stanęła Królowa po Twojej prawicy, ubrana w szaty przetykane złotem i przyozdobiona.
|
Предста
Царица
одесную
Тебе, в ризы
позлащенны
одеяна,
преукрашенна.
|
b) Następnie Kapłan wycina z trzeciej prosfory cząsteczkę na cześć świętych, których wspomina. Takich cząsteczek wycina dziewięć i umieszcza je po lewej stronie Baranka w trzech rzędach po trzy cząsteczki z góry na dół.
1. Czcigodnego, sławnego proroka i poprzednika Pana, Jana Chrzciciela.
2. Świętych sławnych proroków: Mojżesza i Aarona, Eliasza i Elizeusza, Dawida i Jessego, świętych trzech Młodzieńców i proroka Daniela oraz wszystkich świętych proroków.
3. Świętych sławnych i wielce chwalebnych apostołów Piotra i Pawła i wszystkich pozostałych świętych apostołów.
4. Świętych ojców naszych biskupów: Bazylego Wielkiego, Grzegorza Teologa, Jana Złotoustego, Atanazgo i Cyryla, Mikołaja z Mir Licyjskich, (dodaje się świętych biskupów czczonych w danej okolicy) i wszystkich świętych biskupów.
5. Świętego apostoła i archidiakona Stefana, świętych wielkich męczenników Dymitra, Jerzego, Teodora oraz wszystkich świętych męczenników i męczennic: Tekli, Barbary, Kyriacji, Eufemii, Parascewy, Katarzyny i wszystkich Świętych męczennic.
6. Świętych i bogonośnych ojców naszych: Antoniego, Eutymiusza, Sawy, Onufrego, Atanazego z Atosu, Antoniego i Teodozego Pieczerskich i wszystkich świętych ojców i świętych matek: Pelagii, Teodozji, Anastazji, Eupraksji, Febronii, Teodulii, Eufrozyny, Marii Egipcjanki i wszystkich świętych matek.
7. Świętych i cudotwórców bezinteresownych Kosmy i Damiana, Cyrusa i Jana, Pantalejmona i Hermolausa i wszystkich świętych bezinteresownych.
8. Świętych i sprawiedliwych przodków Zbawiciela, Joachima i Anny, świętego N. (wspomina się świętego dnia oraz świętego patrona świątyni), świętych równych apostołom Cyryla i Metodego, nauczycieli Słowian, świętego równego apostołom wielkiego księcia Włodzimierza i wszystkich świętych, za ich pośrednictwem spójrz na nas, Boże.
9. Świętego ojca naszego Jana Złotoustego, arcybiskupa Konstantynopola. (W Liturgii św. Bazylego mówi się: Świętego ojca naszego Bazylego Wielkiego, arcybiskupa Cezarei Kapadockiej).
|
1. Честнаго
славнаго
пророка,
предтечи и
Креститепя
Иоанна.
2. Святых
славных
пророков:
Моисея и
Аарона, Илии
и Елиссея,
Давида и
Иессея:
святых
триех
отроков, и
Даниила
пророка и
всех святых
пророков.
3. Святых
славных и
всехвальных
апостолов Петра
и Павла и
прочих всех
святых
апостолов.
4. Иже во
святых отец
наших святителей:
Василия
Великаго,
Григория
Богослова и
Иоанна
Златоустаго:
Афанасия и
Кирилла,
Николая
Мирликийскаго:
имя рек и
всех святых
святителей.
5. Святаго
апостола,
первомученика
и архидиакона
Стефана,
святых
великих
мучеников: Димитрия,
Георгия,
Феодора
Тирона и
Феодора
Стратилата,
и всех
святых
мученик, и
мучениц:
Феклы,
Варвары,
Кириакии,
Евфимии и
Параскевы,
Екатерины и
всех святых
мучениц.
6. Преподобных
и
богоносных
отец наших:
Антония,
Саввы,
Онуфрия,
Афанасия
Афонскаго,
Антония и
Феодосия
Печерских, и
всех
преподобных
отец, и
преподобных
матерей: Пелагии,
Феодосии,
Анастасии,
Евпраксии,
Февронии,
Феодулии,
Евфросинии,
Марии
Египтяныни,
и всех
святых
преподобных
матерей.
7. Святых и
чудотворцев
безсребренник
Космы и
Дамиана,
Кира и
Иоанна,
Панталеимона
и Ермолая, и
всех святых
безсребренников.
8. Святых и
праведных
богоотец
Иоакима и
Анны: и
святаго имя
рек, (егоже
есть храм и
егоже есть
день) святых
равноапостольных
Мефодия и
Кириппа,
учителей
словенских:
святаго
равноапостольнаго
великаго
князя
Владимира, и
всех святых,
ихже
молитвами
посети ны,
Боже.
9. Иже во
святых отца
нашего
Иоанна,
архиепископа
Константинопольскаго,
Златоустаго
(или
Василия
Великаго,
архиепископа
Кесарии Каппадокийския).
|
c) Następnie Kapłan wycina z czwartej prosfory cząsteczki na wspomnienie żywych. Na pierwszym miejscu za hierarchię i duchowieństwo.
|
Wspomnij, Panie miłujący człowieka, o całym episkopacie prawowiernym, Jego Świątobliwości ojcu naszym i Arcykapłanie Powszechnym N., Papieżu Rzymskim, i wszystkich świątobliwych Patriarchach prawowiernych, Metropolicie (albo Arcybiskupie lub Biskupie) naszym N., wszystkich kapłanach, diakonach w Chrystusie, i całym stanie kapłańskim, (w klasztorze: Archimandrycie, lub Igumenie N.), całej wspólnocie i odprawiających razem z nami kapłanów, diakonach i wszystkich braciach naszych, których, Najłaskawszy Panie, w Swoim miłosierdziu powołałeś do Swojej wspólnoty.
|
Помяни,
Владыко
Человекопюбче,
всякое епископство
православных,
господина
нашего Святейшаго
Вселенскаго
Архиерея имя
рек Папу
Римскаго, и
святейшия
православныя
патриархи, и
Митрополита
(или Архиепископа
или
Епископа)
нашего имя
рек, (егоже
есть
епархия),
честное
пресвитерство,
во Христе
диаконство,
и весь
священнический
чин: (аще во
обители: Архимандрита,
или
Игумена имя
рек), братию
и
сослужебники
нашя,
священники,
диаконы, и
всю братию
иашу, яже
призвал еси
во Твое
общение,
Твоим
благоутробием,
всеблагий
Владыко.
|
Wspomina władze państwowe, modląc się:
|
Wspomnij, Panie, o naszych władzach państwowych i całym wojsku.
|
Помяни,
Господи,
предержащия
впасти нашя
и все
воинство.
|
Następnie wyjmuje cząsteczki za każdego żywego, za którego chce się modlić i umieszcza je pod Barankiem.
|
Wspomnij, Panie, o N.
|
Помяни,
Господи, имя
рек.
|
d) I wreszcie z piątej prosfory wyjmuje Kapłan cząsteczki na wspomnienie zmarłych.
|
Na wspomnienie i odpuszczenie grzechów świątobliwych Patriarchów prawowiernych i fundatorów tego kościoła (w klasztorze: tego świętego klasztoru).
|
О памяти и
оставлении
грехов
Святейших
Патриархов
православных
и блаженных
создателей
святаго
храма сего (аще
во обители:
святыя
обители сея).
|
Na wspomnienie każdego zmarłego wyjmuje cząsteczkę.
|
Wspomnij, Panie, o zmarłym słudze Swoim N.
|
Помяни,
Господи, имя
рек.
|
Cząsteczka za wszystkich zmarłych.
|
A także o wszystkich prawowiernych ojcach i braciach naszych, którzy zasnęli w nadziei zmartwychwstania, życia wiecznego i wspólnoty z Tobą, Panie miłujący człowieka.
|
И всех в
надежде
воскресения,
жизни
вечныя и
Твоего
общения
усопших православных
отец, и
братий
наших,
Человеколюбче
Господи.
|
Kapłan wyjmuje cząsteczkę za samego siebie.
|
Wspomnij, Panie, na mnie niegodnego i przebacz mi wszelkie grzechy dobrowolne i niedobrowolne.
|
Помяни,
Господи, и
мое
недостоинство,
и прости ми
всякое
согрешение
вольное и
невольное.
|
MODLITWA KADZIDŁA
Diakon bierze Kadzielnicę, zasypuje kadzidłem i zwraca się do Kapłana:
|
D. Pobłogosław, ojcze, kadzidło. Do Pana módlmy się!
|
Бпагослови,
владыко,
кадило.
Господу
помолимся.
|
Kapłan błogosławi kadzidło.
|
K. Ofiarujemy Ci kadzidło, Chryste Boże nasz, na wdzięczną wonność duchową. Zechciej je przyjąć na Swój Ołtarz ponadniebianski i ześlij nam nawzajem łaskę Przenajświętszego Swego Ducha.
|
Кадило
Тебе
приносим,
Христе Боже
наш, в воню
благоухания
духовнаго,
еже приемь в
пренебесный
Твой
жертвенник,
возниспосли
нам
благодать
Пресвятаго
Твоего Духа.
|
PRZYKRYCIE DARÓW
Kapłan okadza Gwiazdę i umieszcza ją na Diskosie.
D. Do Pana módlmy się.
K. Gwiazda przyszła i zatrzymała się, gdzie było Dziecię.
|
Господу
помолимся.
И пришедши
звезда, ста
верху, идеже
бе Отроча.
|
Tak samo pierwszy mały Welon: po okadzeniu umieszcza go na Gwieździe.
D. Do Pana módlmy się.
K. Pan króluje: oblókł się w majestat, Pan przywdział potęgę i nią się przepasał: tak utwierdził świat, że się nie zachwieje. Twój tron niewzruszony od wieczności, Ty jesteś od wieków, o Boże. Podnoszą rzeki o Panie, rzeki swój głos podnoszą, rzeki swój szum podnoszą. Ponad szum wód rozległych, ponad potęgę morskiej kipieli potężny jest Pan na wysokościach. Świadectwa Twoje są bardzo godne wiary; domowi Twojemu przystoi świętość po wszystkie dni, o Panie!
|
Господу
помолимся.
Господь
воцарися, в
лепоту
облечеся:
облечеся
Господь в
силу и
препоясася.
Ибо утверди
вселенную,
яже не
подвижится.
Готов престол
Твой оттоле,
от века Ты
еси.
Воздвигоша
реки, Господи,
воздвигоша
реки гласы
своя: возмут
реки сотрения
своя, от
гласов вод
многих.
Дивны высоты
морския,
дивен в
высоких
Господь. Свидения
Твоя
уверишася
зело. Дому
Твоему подобает
святыня,
Господи, в
долготу
дний.
|
Drugi mały Welon umieszcza na Kielichu.
D. Do Pana módlmy się. Przykryj, ojcze.
K. Potęga Twoja, Chryste, przykryła niebiosa i cała ziemia napełniła się Twoją chwałą.
|
Господу
помолимся.
Покрый,
владыко.
Покры
небеса
добродетель
Твоя, Христе,
и славы
Твоея
исполнь
земля.
|
Tak samo postępuje z dużym Welonem i przykrywa nim Diskos i Kielich.
D. Do Pana módlmy się. Przykryj, ojcze.
K. Osłoń nas Swymi skrzydłami i oddalaj od nas wszystkich wrogów i przeciwników, daj nam, Panie, spokojne życie, zmiłuj się nad nami i nad Swoim światem i zbaw dusze nasze, bo jesteś dobry i miłujący człowieka.
|
Господу
помолимся.
Покрый,
владыко.
Покрый нас
кровом
крилу Твоею,
отжени от нас
всякаго
врага и
супостата.
Умири нашу
жизнь,
Господи,
помилуй нас
и мир Твой, и
спаси душы
нашя, яко
благ и
человеколюбец.
|
Kapłan robi trzy pokłony, okadzając Dary.
|
K. Błogosławiony Bóg nasz, Który tak sobie upodobał, chwała Tobie (3x).
|
Благословен
Бог наш, сице
благоволивый,
слава Тебе /трижды/.
|
Za każdym razem Diakon kończy
|
D. W każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków.
|
Всегда,
ныне и
присно и во
веки веков,
аминь.
|
MODLITWA NA PRZYNIESIENIE DARÓW
|
D. Odmówmy modlitwę na przyniesienie czcigodnych Darów.
|
О
предложенных
честных
дарех
Господу помолимся.
|
Kapłan okadzając Dary, odmawia modlitwę.
K. Boże, Boże nasz, który zesłałeś Chleb z nieba, Pokarm dla całego świata, Pana naszego i Boga, Jezusa Chrystusa, Zbawiciela, Odkupiciela i Dobroczyńcę, który nas błogosławi i uświęca, pobłogosław to Przyniesienie Darów i przyjmij je na ponadnie-biański Swój Ołtarz. Pamiętaj, Panie, w Swej dobroci i miłości do człowieka, o przynoszących i o tych, za których je przyniesiono. Spraw, byśmy nienagannie dokonali świętej czynności sprawowania Twych Bożych tajemnic.
Albowiem święte i pełne uwielbienia jest wielce chwalebne i wspaniałe imię Twoje, Ojca i Syna i Świę-tego Ducha, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
|
Боже, Боже
наш,
небесный
хлеб, пищу
всему миру,
Господа
нашего и
Бога Иисуса
Христа, пославый
Спаса и
Избавителя
и
Благодетеля,
благословяща
и освящающа
нас, сам благослови
предложение
сие и приими
е в пренебесный
Твой
жертвенник.
Помяни, яко
благ и
человеколюбец,
принесших и
ихже ради
принесоша: и
нас
неосуждены
сохрани во
священнодействии
божественных
Твоих таин.
Яко
святися и
прославися
пречестное
и великолепое
имя Твое,
Отца и Сына и
Святаго
Духа, ныне и
присно и во
веки веков,
аминь.
|
ROZESŁANIE
Kapłan odmawia modlitwę Rozesłania.
K. Chwała Tobie, Chryste Boże, Nadziejo nasza, chwała Tobie.
D. Chwała Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, i teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
Panie, zmiłuj się (3x). Pobłogosław, ojcze.
K. (W niedzielę: Zmartwychwstały) Chrystus, prawdziwy Bóg nasz, za pośrednictwem przeczystej Swej Matki, świętego ojca naszego Jana Złotoustego, arcybiskupa Konstantynopola i wszystkich świętych, niech się zmiłuje nad nami i zbawi nas, gdyż jest dobry i miłujący człowieka.
D. Amen.
|
Слава Тебе,
Христе Боже,
Упование
наше, слава
Тебе.
Слава Отцу
и Сыну и
Святому
Духу, и ныне и
присно и во
веки веков,
аминь.
Господи,
помилуй /трижды/.
Благослови.
/Аще убо
есть неделя:
Воскресый
из мертвых/ Аще
же ни:
Христос,
истинный
Бог наш,
молитвами
Пречистыя
Своея
Матере, иже
во святых
отца нашего
Иоанна
архиепископа
Константинопольскаго,
Златоустаго
и всех
святых,
помилует и
спасет нас,
яко благ и
человеколюбец.
Аминь.
|
|
|
Ostatnia aktualizacja ( Saturday, 17 April 2010 )
|
|
|
Boska Liturgia św. Bazylego Wielkiego cz. 3.4 (transkrypcja polska) |
|
|
K. To czyńcie na moja pamiątkę. Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb i pijecie ten kielich, głosicie moją śmierć i świadczycie o moim zmartwychwstaniu. A więc my, Panie, wspominając Jego zbawcze cierpienia, życiodajny Krzyż, trzydniowe spoczywanie w grobie, zmartwychwstanie, wniebowstąpienie, zasiadanie po Twojej, Boga i Ojca, prawicy oraz chwalebne, napełniające bojaźnią Jego powtórne przyjście,
|
Sije tworitie i moje wospominanije: jeliżdy wo aszczie jastie chleb siej, i cziaszu siju pijetie, moju smiert’ wozwieszcziajetie, moje woskresienije ispowiedujetie. Pominajuszczie ubo, Władyko, i my spasitielnaja Jeho stradanija, żywotworaszczij krest, tridniewnoje pohrebienije, jeże iz miertwych woskresienije, jeże na niebiesa wozszestwije, jeże odiesnuju Tiebie Boha i Otca siedienije, i sławnoje i strasznoje Jeho wtoroje priszestwije,
|
Kapłan lub Diakon przekłada ręce w formie krzyża, podnosi Diskos i Kielich, czyniąc znak krzyża.
K. to, co Twoje, z Twoich darów, Tobie ofiarujemy ze wszystkim i za wszystko.
* Tobie śpiewamy, Ciebie błogosławimy, Tobie, Panie, dzięki składamy, Ciebie błagamy, Boże nasz.
|
Twoja ot Twoich Tiebie prinosiaszczie o wsiech i za wsia.
Tiebie pojem, Tiebie błahosłowim, Tiebie błahodarim, Hospodi, i molim Ti sia, Boże nasz.
|
EPIKLEZA
K. Dlatego też i my, Panie najświętszy, Twoi grzeszni i niegodni słudzy, którym łaskawie pozwoliłeś służyć przy Twym świętym ołtarzu, nie dzięki naszym sprawiedliwym uczynkom, bo nic dobrego na ziemi nie uczyniliśmy, ale ze względu na Twoje miłosierdzie i zmiłowanie Twoje, które obficie na nas wylałeś, z ufnością zbliżamy się do Twego świętego ołtarza i, przynosząc znaki i rzeczywistość najświętszego Ciała i Krwi Twego Namaszczonego, prosimy Cię i błagamy, Święty nad świętymi, aby dzięki Twojej życzliwości i dobroci zstąpił Duch Twój Święty na nas i na te Dary i pobłogosławił je, konsekrował i proklamował (obwieścił),
[Panie, który o trzeciej godzinie zesłałeś na apostołów Najświętszego Twego Ducha, nie odbieraj nam Go, o Dobry, lecz odnów nas modlących się do Ciebie (pokłon).
D. Serce czyste stwórz we mnie, Boże, i ducha prawego odnów w mym sercu (pokłon).
K. Panie, który o trzeciej godzinie...
D. Nie odrzucaj mnie od Swego oblicza i Ducha Swojego Świętego nie odbieraj mi.
K. Panie, który o trzeciej godzinie...
|
Sieho radi, Władyko preswiatyj, i my hresznii i niedostojnii rabi Twoi, spodoblszyisia służyti swiatomu Twojemu żertwienniku, nie radi prawd naszych, nie bo sotworichom czto błaho na ziemli, no radi miłosti Twojeja i szcziedrot Twoich, jaże izlijał jesi bohatno na ny, dierzajuszczie pribliżajemsia swiatomu Twojemu żertwienniku: i predłoższe wmiestoobraznaja swiataho tieła i krowie Christa Twojeho, Tiebie molimsia, i Tiebie prizywajem, Swiatie swiatych, błahowolenijem Twojeja błahosti priiti Duchu Twojemu Swiatomu na ny i na predleżaszczija dary sija, i błahosłowiti ja, i oswiatiti i pokazati,
[Hospodi, Iże Preswiataho Twojeho Ducha w tretij czias apostołom Twoim nisposławyj, Toho, Błahij, nie otymi ot nas, no obnowi nas molaszczichtisia.
Sierdce czisto soziżdi wo mnie, Boże, i Duch praw obnowi wo utrobie mojej.
Hospodi, Iże Preswiataho…
Nie otwierży mienie ot lica Twojeho, i Ducha Twojeho Swiataho nie otymi ot mienie.
Hospodi, Iże Preswiataho…
|
Diakon pochyla głowę i pokazuje Orarionem na św. Chleb.
D. Pobłogosław, ojcze, święty Chleb].
Ten Chleb + najczcigodniejszym własnym Ciałem Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
|
Błahosłowi, władyko, swiatyj chleb].
Chleb ubo siej‚ + samoje cziestnoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa.
|
Diakon pokazuje na Kielich.
D. Amen. Pobłogosław, ojcze, święty Kielich.
K. A ten Kielich + najczcigodniejszą własną Krwią Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
D. Amen. Pobłogosław, ojcze, Chleb i Kielich.
K. Wylaną + za życie świata.
D. Amen, amen, amen.
|
Amiń. Błahosłowi, władyko, swiatuju Cziaszu.
Cziaszu że siju, + samuju cziestnuju Krow Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa.
Amiń. Błahosłowi, władyko, oboja.
Izlijannuju + za żywot mira.
Amiń, amiń, amiń.
|
Wszyscy czynią pokłon do ziemi. Diakon pochyla głowę przed Kapłanem.
[D. Wspomnij, ojcze święty, mnie grzesznego.
K. Niech Pan wspomni ciebie w Królestwie Swoim w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków.
D. Amen].
K. Nas zaś, spożywających wspólnie ten sam chleb i pijących z tego samego kielicha, zjednocz nawzajem we wspólnotę jednego Ducha Świętego. Spraw, by spożywanie najświętszego Ciała i Krwi Twojego Namaszczonego na nikogo z nas nie ściągnęło sądu lub potępienia, ale żebyśmy otrzymali przebaczenie [naszych grzechów] i spotkali się z życzliwością razem ze wszystkimi świętymi, którzy przez wieki spodobali się Tobie: praojcami, ojcami, patriarchami, apostołami, kaznodziejami, ewangelistami, męczennikami, wyznawcami, nauczycielami i z każdym sprawiedliwym dojrzałem w wierze.
|
Pomiani mia, swiatyj władyko, hresznaho.
Da pomianiet tia Hospod Boh wo Carstwii Swojem, wsiehda, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
Nas że wsiech, ot jedinaho chleba i cziaszy pricziaszcziajuszczichsia, sojedini druh ko druhu, wo jedinaho Ducha Swiataho pricziastije: i ni jedinaho nas w sud ili wo osużdienije sotwori pricziastitisia swiataho Tieła i Krowie Christa Twojeho: no da obriaszcziem miłost’ i błahodat’ so wsiemi swiatymi ot wieka Tiebie błahouhodiwszymi, praotcy, otcy, patriarchi, proroki, apostoły, propowiedniki, błahowiestniki, muczieniki, ispowiedniki, uczitiel’mi, i so wsiakim duchom prawiednym, w wiere skoncziawszymsia.
|
MODLITWY WSTAWIENNICZE
Kapłan okadza Dary.
|
K. A nade wszystko za przenajświętszą, przeczystą, przebłogosławioną Panią naszą, Bogurodzicę i zawsze Dziewicę Maryję.
|
Izradno o preswiatiej, preczistiej, prebłahosłowiennej, sławniej Władyczice naszej Bohorodice i Prisnodiewie Marii.
|
HYMN DO BOGURODZICY
Na święta Pańskie i Maryjne oraz przez ich oktawę zamiast tego śpiewa się Irmos własny.
* Ty jesteś, Pełna łaski, radością całego stworzenia. Chórów anielskich i rodzaju ludzkiego. Świątynio Ducha Świętego i Raju duchowy, chlubo dziewic, z której Bóg przyjął ciało i stał się dziecięciem, będąc naszym przedwiecznym Bogiem. Twoje łono uczynił dla Siebie tronem i wnętrze twoje rozszerzył poza granice niebios.
* Ty jesteś, Pełna łaski, radością całego stworzenia, chwała tobie.
|
O tiebie radujetsia, Błahodatnaja, wsiakaja twar, anhielskij sobor i cziełowieczieskij rod, oswiaszcziennyj Chramie i Raju słowiesnyj, diestwiennaja Pochwało, iż niejaże Boh wopłotisia i mładieniec byst’, prieżdie wiek syj Boh nasz: łożesna bo twoja priestoł sotwori i czrewo twoje prostrannieje niebies sodieła:
o tiebie radujetsia, Błahodatnaja, wsiakaja twar, sława tiebie.
|
CIĄG DALSZY MODLITW WSTAWIENNICZYCH
K. Ze św. Janem, prorokiem, poprzednikiem i Chrzcicielem; świętymi, chwalebnymi i czcigodnymi apostołami; świętym N., którego wspomnienie dziś obchodzimy i ze wszystkimi Twoimi świętymi; dzięki ich błaganiom otocz nas, Boże, Swą opieką.
Pamiętaj także, Panie, o wszystkich, którzy w nadziei zmartwychwstania odeszli od nas do życia wiecznego.
|
So swiatym Ioannom prorokom, predtieczieju i Krestitielem, so swiatymi i wsiechwalnymi apostoły, so swiatym imia rek‚ jehoże i pamiat sowierszajem‚ i so wsiemi swiatymi Twoimi, ichże molitwami posieti nas‚ Boże.
I pomiani wsiech preżdie usopszych, o nadieżdi woskresienija żyzni wiecznyja.
|
Kapłan wymienia imiona zmarłych.
K. I daj im odpoczynek tam, gdzie roztacza opiekę światłość Twojego Oblicza.
Jeszcze prosimy Cię: pamiętaj, Panie, o świętym Twoim powszechnym i apostolskim Kościele na całym świecie, który dla Siebie nabyłeś Najdroższą Krwią Swego Namaszczonego, i ta świątynia niech przetrwa do końca świata.
Pamiętaj, Panie, o tych, którzy złożyli Ci te Dary, za kogo, przez czyje pośrednictwo, i z powodu jakich spraw, je złożyli.
Pamiętaj, Panie, o tych, którzy składają ofiary i dobrze czynią dla Twych świętych Kościołów i pamiętają o biednych. Obdarz ich w zamian Swoimi bogatymi darami nadniebiańskimi: za ziemskie – daj im nadniebiańskie, za doczesne – daj wieczne, za przemijające – daj wiecznie trwałe.
Pamiętaj, Panie, o przebywających na pustyniach, w górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi. Pamiętaj, Panie, o tych, którzy prowadzą życie w dziewictwie, nieustannym czuwaniu, ascezie i uczciwości.
Pamiętaj, Panie, o Ojczyźnie naszej, władzach państwowych, które nas reprezentują i bronią, i o całym wojsku. Obdarz ich długotrwałym pokojem. Podsuwaj im do serc pokojowe i dobre myśli o Kościele Twoim świętym i o całym narodzie, abyśmy i my w pokoju, jakim oni się cieszą, wiedli życie spokojne i niezamącone w pełni pobożności i uczciwości. Dobrych zachowaj w dobroci, złych uczyń dobrymi Swoją dobrocią.
|
I pokoj ich, idieże prisieszcziajet swiet lica Twojeho.
Jeszczie molim ti sia, pomiani, Hospodi, swiatuju Twoju sobornuju i apostolskuju Cerkow, juże ot koniec daże do koniec wsielennyja, i umiri ju, juże nazdał jesi cziestnoju Krowiju Christa Twojeho, i swiatyj chram siej utwierdi daże do skonczianija wieka.
Pomiani, Hospodi, iże Dary sija Tiebie priniesszych, i o nichże, i imi że, i za nichże sija priniesosza.
Pomiani‚ Hospodi, płodonosiaszczich i dobrotworaszczich wo swiatych Twoich Cerkwach‚ i pominajuszczich ubohija: wozdażd’ im bohatymi Twoimi i niebiesnymi darowanii, darujaj im wmiesto ziemnych niebiesnaja, wmiesto wremiennych wiecznaja, wmiesto tlennych nietlennaja.
Pomiami, Hospodi, iże i pustyniach i horach, im wiertiepiech i propastiech ziemnych. Pomiani, Hospodi, iże w diestwie, i błahohowienii, i postnicziestwie, i w cziestniem żytielstwie prebywajuszczich.
Pomiani, Hospodi, wsiakoje nacziało i włast’, i iże w pałatie bratiju naszu, i wsie woinstwo: darujaj im hłubokij i nieotiemlemyj mir: wozhłaholi w sierdcach ich błahaja o Cerkwi Twojej, da w tiszynie ich tichoje i biezmołwnoje żytije pożywiem wo wsiakom błahocziestii i czistotie: błahija w błahosti sobljudi, łukawyja błahi sotwori błahostiju Twojeju.
|
Pamiętaj, Panie, o ludziach tu obecnych i o tych, którzy dla słusznych przyczyn są nieobecni. Zmiłuj się nad nimi i nad nami zgodnie z ogromem Twego miłosierdzia. Spichlerze ich niech będą pełne obfitych płodów. Ich ogniska rodzinne zachowaj w pokoju i zgodzie; wychowuj dzieci; prowadź młodzież; podtrzymuj starszych; dodawaj otuchy małodusznym; zgromadź rozproszonych; zawróć sprowadzonych na manowce i pojednaj ich ze Świętym, Powszechnym i Apostolskim Kościołem.
Uzdrów dręczonych przez złe duchy. Towarzysz żeglującym, bądź w drodze z podróżującymi, stań w obronie wdów, osłaniaj sieroty, uwolnij więźniów, ulecz chorych.
|
Pomiani, Hospodi, predstojaszczija ludi, i radi błahosłownych win ostawlszichsia, i pomiłuj ich i nas, po mnożestwu miłosti Twojeja: sokrowiszczia ich ispołni wsiakaho błaha: suprużestwa ich i mire i jedinomyslii sobludi: mładiency wospitaj, junost’ nastawi, starost’ poddierży, małodusznyja utieszy, rastocziennyja sobieri, prelszcziennyja obrati i sowokupi swiatiej Twojej soborniej i apostolstiej Cerkwi:
Stużajemyja ot duchow nieczistich swobodi, pławajuszczim spławaj, putieszestwujuszczim sputieszestwuj, wdowicam predstani, sirych zaszcziti, pleniennyja izbawi, nieduhujuszczija isceli.
|
Pamiętaj, Boże, o [postawionych] przed trybunałem [sądowym], o skazanych do kopalń, na wygnanie, do gorzkiej niewoli, o dotkniętych jakimkolwiek utrapieniem, nieszczęśliwym losem, znajdujących się w trudnej sytuacji i o wszystkich, którzy oczekują od Ciebie wielkiego miłosierdzia; o tych, którzy nas kochają i nienawidzą; a także o tych, którzy nas niegodnych prosili o modlitwę za siebie.
|
Na sudiszczi, i w rudach, i w zatoczieniich, i w horkich rabotach, i wsiakoj skorbi, i nużdie, i w obstojanii suszczich pomiani, Boże. I wsiech trebujuszczich wielikaho Twojeho błahoutrobija, i lubiaszczich nas, i nienawidiaszczich, i zapowiedawszych nam niodostojnym molitisia o nich.
|
Pamiętaj, Panie Boże nasz, o wszystkich Twych ludziach i wylej na wszystkich Twe obfite zmiłowanie, dając każdemu, o co prosi dla swego wyzwolenia. Sam wreszcie pamiętaj, Boże, o których nie wspomnieliśmy z braku wiedzy, przez zapomnienie lub z powodu ich dużej ilości, bo znasz każdego wiek i imię, znasz każdego jeszcze w łonie matki.
Bo Ty jesteś Pomocą dla opuszczonych, Nadzieją dla zrozpaczonych, Ratunkiem dla rozbitków, Przystanią dla żeglarzy, lekarzem dla chorych: Sam bądź wszystkim dla wszystkich, bo znasz każdego i [przedmiot] jego prośby, jego rodzinę i jego potrzeby.
Uwolnij, Panie, to miasto (tę wieś albo ten klasztor) i każde miasto i kraj od głodu, zarazy, trzęsienia ziemi, powodzi, pożaru, nagłej śmierci, napadu wrogów z zewnątrz i wojny domowej.
(głośno) Przede wszystkim wspomnij, Panie, Jego Świątobliwość ojca naszego i Arcykapłana Powszechnego N., Papieża Rzymskiego, Świątobliwych Patriarchów prawowiernych, i wielce błogosławionego Metropolitę (lub Arcybiskupa, lub Biskupa) naszego N. Daj, aby oni we wszystkich Twoich Kościołach żyli w pokoju, bezpieczeństwie, poważaniu, zdrowiu i przez długie lata wiernie głosili orędzie Twojej prawdy.
* I wszystkich i wszystko.
K. (po cichu) Pamiętaj, Panie, o wszystkich prawowiernych biskupach, którzy wiernie głoszą orędzie Twojej prawdy.
Pamiętaj również, Panie, w Swoim wielkim miłosierdziu o mnie niegodnym. Przebacz mi wszelkie uchybienia dobrowolne i niedobrowolne. I z powodu moich grzechów niech nie doznaje przeszkody działanie łaski Twego Ducha Świętego pochodzącej ze złożonych tu Darów.
Pamiętaj, Panie, o wszystkich kapłanach, diakonach Chrystusowych i całym stanie duchownym. Niech nikt z otaczających tu Twój ołtarz nie dozna z Twej strony zawodu. Otocz nas, Panie, Swą dobrotliwą opieką. Ukaż się nam w całym bogactwie Swych zmiłowań. Daj nam dobrą i korzystną pogodę. Zsyłaj na ziemię spokojne deszcze potrzebne do wydania plonów. Uwieńcz rok Swymi dobrami.
Połóż kres podziałom w Kościele. Wygaś pychę przeciwników wiary. Mocą Twojego Ducha Świętego niezwłocznie zdław powstające herezje.
A nas wszystkich przyjmij do Swego Królestwa, czyniąc nas dziećmi światłości i dziećmi dnia. Daj nam Swój pokój i Swoją miłość, Panie Boże nasz, bo nam już wszystko dałeś.
(głośno) I pozwól nam, abyśmy jednym głosem i jednym sercem wychwalali i wysławiali najwspanialsze i najwznioślejsze imię Twoje: Ojca i Syna i Świętego Ducha, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
I wsia ludi Twoja pomiani, Hospodi Boże nasz, i na wsia izlej bohatuju Twoju miłost’, wsiem podaja, jaże ko spasieniju proszenija. I ichże my nie pomianuchom niewiedienijem, ili zabwienijem, ili mnożestwom imen, Sam pomiani, Boże, wiedyj kojehożdo wozrast i imienowanije, wiedyj kojehożdo ot utroby matiere jeho:
Ty bo jesi, Hospodi, Pomoszcz biezpomoszcznym, Nadieżda bieznadieżnym, oburewajemym Spasitiel, pławajuszczim Pristaniszczie, nieduhujuszczim Wracz: Sam wsiem wsia budi, wiedyj kojehożdo, i proszenije jeho, dom, i potrebu jeho.
Izbawi, Hospodi, hrad siej, (ili wieś siju, ili swiatuju obitiel siju) i wsiakij hrad i stranu ot hłada, hubitielstwa, trusa, potopa, ohnia, mieczia, naszestwija inoplemiennych i mieżduusobnyja brani.
W pierwych pomiani‚ Hospodi, hospodina i otca naszeho Swiatiejszaho Wsielenskaho Archijereja (imia rek) Papu Rimskaho: i Swiatiejszych Patriarchow prawosławnych, i Hospodina naszeho Mitropolita (ili Archijepiskopa ili Jepiskopa) imia rek‚ (jehoże jest’ obłast')‚ ichże darujaj swiatym Twoim Cerkwam‚ w mire‚ cełych‚ cziestnych‚ zdrawych‚ dołhodienstwujuszczich, prawo prawiaszczich słowo Twojeja istiny.
I wsiech i wsia.
Pomiani, Hospodi, wsiakoje jepiskopstwo prawosławnych, prawo prawiaszczich słowo Twojeja istiny.
Pomiani, Hospodi, po mnożestwu szcziedrot Twoich, i moje niedostoinstwo, prosti mi wsiakoje sohreszenije, wolnoje i niewolnoje: i da nie moich radi hrechow wozbraniszy błahodati Swiataho Twojeho Ducha ot predleżaszczich darow.
Pomiani, Hospodi, preswitierstwo, jeże wo Christie diakonstwo, i wieś swiaszczienniczieskij czin, i ni jedinaho że nas posramiszy, okrest stojaszczich swiataho Twojeho żertwiennika. Posieti nas błahostiju Twojeju, Hospodi, jawisia nam bogatymi Twoimi szcziedrotami: błahoraztworeny i polezny wozduchi nam darujaj, dożdi mirny ziemli ko płodonosiju darujaj: błahosłowi wieniec leta błahosti Twojeja:
utoli razdory cerkwiej, uhasi szatanija jazyczieskaja, jereticzieskaja wostanija skoro razori siłoju Swiataho Twojeho Ducha:
i wsiech nas priimi w carstwo Twoje, syny swieta i syny dnie pokazawyj: Twoj mir i Twoju lubow darujaj nam, Hospodi Boże nasz, wsia bo wozdał jesi nam.
I dażd nam jediniemi usty i jediniem serdcem sławiti i wospiewati precziestnoje i wielikolepoje imia Twoje, Otca i Syna i Swiataho Ducha, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
ZAKOŃCZENIE ANAFORY
Kapłan kończy Anaforę, błogosławiąc ludzi.
K. A miłosierdzie wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa niech będzie + z wami wszystkimi.
* I z duchem twoim.
|
I da budut miłosti wielikaho Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa + so wsiemi wami.
I so duchom twoim.
|
<<< wstecz [1] [2] [3] (4) [5] [6] dalej >>>
|
|
Ostatnia aktualizacja ( Wednesday, 04 August 2010 )
|
|
|
