D. Wszyscy zaś wierni nieustannie w pokoju do Pana módlmy się.
* Panie, zmiłuj się.
D. Weź nas w opiekę, zbaw, zmiłuj się i ochraniaj nas, Boże, Swoją łaską.
* Panie, zmiłuj się.
K. Oto mądrość.
|
Jelicy wiernii‚ paki i paki mirom Hospodu pomolimsia.
Hospodi pomiłuj.
Zastupi, spasi, pomiłuj i sochrani nas, Boże, Twojeju błahodatiju.
Hospodi pomiłuj.
Premudrost’.
|
Kapłan odmawia modlitwę.
K. To Ty, Panie, odkryłeś przed nami tę wielką tajemnicę Zbawienia; Ty zechciałeś łaskawie, żebyśmy my, ubodzy i niegodni Twoi słudzy, zostali sługami Twojego świętego Ołtarza. Ty uczyń nas zdolnymi do tej posługi mocą Ducha Świętego, abyśmy nienagannie stanęli przed Świętym Twoim Majestatem i złożyli Ci ofiarę chwały. Ty bowiem dokonujesz wszystkiego we wszystkich. Spraw też, Panie, żeby za nasze grzechy i za nieświadome błędy ludu nasza ofiara była przyjęta i miła Tobie.
K. Albowiem Tobie należy się wszelka chwała, cześć i hołd, Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
Ty, Hospodi, pokazał jesi nam wielikoje sije spasienija tainstwo: Ty spodobił jesi nas, smirennych i niedotojnych rab Twoich, byti służytielem swiataho Twojeho żertwiennika. Ty udowli nas siłoju Swiataho Twojeho Ducha w służbu siju, da nieosużdienno stawsze pred swiatoju sławoju Twojeju, priniesiem Ti żertwu chwalenija: Ty bo jesi diejstwujaj wsia wo wsiech. Dażd’, Hospodi, i o naszych hriesiech, i o ludskich niewiediniich, prijatniej byti żertwie naszej, i błah i błahoprijatniej pred Toboju.
Jako podobajet Tiebie wsiakaja sława, cziest’ i pokłonienije, Otcu i Synu i Swiatomu Duchu, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
DRUGA MODLITWA ZA WIERNYCH
D. Nieustannie w pokoju do Pana pomódlmy się.
* Panie, zmiłuj się.
|
Paki i paki mirom Hospodu pomolimsia.
Hospodi pomiłuj.
|
Jeśli Kapłanowi w czasie sprawowania liturgii nie towarzyszy Diakon, poniższy fragment opuszcza się:
D. O pokój z wysokości i o zbawienie dusz naszych, do Pana módlmy się.
O pokój dla całego świata, o pomyślność świętych Kościołów Bożych i jedność wszystkich, do Pana módlmy się.
Za ten święty Dom Boży i za tych, co z wiarą, pobożnością i bojaźnią Bożą przychodzą do niego, do Pana módlmy się.
O uwolnienie nas od wszelkiego ucisku, gniewu Bożego, niebezpieczeństw i nieszczęśliwego losu, do Pana módlmy się.
Weź w opiekę, zbaw, zmiłuj się i ochraniaj nas, Boże, Swoją łaską.
Oto mądrość.
|
O swyszniem mire i spasienii dusz naszych, Hospodu pomolimsia.
O mire wsieho mira, błahostojanii swiatych Bożyich cerkwiej i o sojedinienii wsiech, Hospodu pomolimsia.
O swiatiem chramie siem, i s wieroju, błahohowienijem i strachom Bożyim wchodiaszczich woń, Hospodu pomolimsia.
O izbawitisia nam ot wsiakija skorbi, hniewa i nużdy, Hospodu pomolimsia.
Zastupi, spasi, pomiłuj i sochrani nas, Boże, Twojeju błahodatiju.
Premudrost’.
|
Kapłan odmawia modlitwę:
K. Boże, który nas bezsilnych z miłosierdzia i szczodrobliwości otoczyłeś opieką, który postawiłeś nas bezsilnych, grzesznych i niegodnych Swoich sług przed Świętą Swą Chwałą, byśmy pełnili służbę przy Twoim świętym Ołtarzu, wzmocnij nas na to posługiwanie mocą Twojego Świętego Ducha. I gdy otworzymy nasze usta, daj nam [właściwych] słów, do przyzwania łaski Twojego Ducha Świętego na dary, które mamy tu składać.
Abyśmy pod Twoim panowaniem zawsze bezpieczni oddawali chwałę Tobie: Ojcu i Synowi i Świętemu Duchowi, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
Boże, posietiwyj w miłosti i szcziedrotach smirenije nasze, postawiwyj nas, smirennych i hresznych i niedostojnych rab Twoich, pred swiatoju sławnoju Twojeju, służyti swiatomu żertwienniku Twojemu: Ty ukrepi nas siłoju Swiataho Twojeho Ducha w służbu siju, i dażd’ nam słowo wo otwierzienije ust naszych, wo jeże prizywati błahodat’ Swiataho Twojeho Ducha na chotiaszczija predłożytisia Dary.
Jako da pod dierżawoju Twojeju wsiehda chranimi, Tiebie sławu wossyłajem, Otcu i Synu i Swiatomu Duchu, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
II. Przeniesienie darów ofiarnych
(Wielkie Wejście)
HYMN CHERUBINÓW
Diakon przez południowe Wrota wchodzi do Sanktuarium. Otwiera Święte Wrota. W czasie śpiewania Hymnu Cherubinów okadza Ołtarz, Sanktuarium, ikony, kapłana i ludzi. Czyniąc to, odmawia psalm 50 i pokutne Tropariony.
|
* Będąc w niepojęty sposób ikoną Cherubinów i życiodajnej Trójcy śpiewając po trzykroć święty hymn, oddalmy teraz wszystkie troski doczesnego życia.
|
Iże Chieruwimy tajno obrazujuszczie i żywotworaszcziej Troice triswiatuju piesń pripiewajuszczie, wsiakoje nynie żytiejskoje otłożym popieczienije.
|
MODLITWA KAPŁANA
K. Nikt nie jest godny przychodzić, ani przybliżać się do Ciebie, ani składać Tobie w ofierze Liturgii, Królu chwały, kto jest związany cielesnymi pożądaniami i rozkoszami. Służenie bowiem Tobie jest rzeczą wielką i napełniającą lękiem nawet same Moce niebieskie.
Jednakże Ty w Swojej niewypowiedzianej i niezmiernej miłości do człowieka bez żadnej zmiany i przekształceń stałeś się człowiekiem i zostałeś naszym Arcykapłanem. I jako Pan wszechrzeczy powierzyłeś nam świętą czynność spełniania tej liturgicznej i bezkrwawej Ofiary. Ty, bowiem Sam, Panie i Boże nasz, panujesz nad wszystkim, co jest w niebie i na ziemi, zasiadasz na tronie podtrzymywanym przez Cherubinów, Pan Serafinów i Król Izraela, jedynie Święty i odpoczywający w Miejscu Świętym.
Dlatego Ciebie, jedynie dobrego i skłonnego do wysłuchania, usilnie proszę: wejrzyj na mnie grzesznego i nieużytecznego Swego sługę i oczyść moją duszę i serce od uczynków sumienia nieprawego i mocą Ducha Świętego uczyń zdolnym mnie, mającego na sobie łaskę kapłaństwa, stanąć przed Twoim tu świętym Ołtarzem i złożyć w ofierze święte i nieskalane Twoje Ciało i czcigodną Krew.
Zbliżając się do Ciebie z pochyloną głową, proszę Cię: nie odwracaj oblicza Swego ode mnie i nie wyłączaj mnie z liczby Swych dzieci, lecz zechciej łaskawie, żebym ja, grzeszny i niegodny Twój sługa, złożył Ci te Dary.
Albowiem Ty jesteś składającym i składanym, przyjmującym i rozdawanym, Chryste Boże nasz, i Tobie oraz przedwiecznemu Twojemu Ojcu i Przenajświętszemu, dobremu i życiodajnemu Twojemu Duchowi, oddajemy chwałę, teraz i zawsze i na wieki wieków, amen.
|
Niktoże dostoin ot zwiazawszychsia płotskimi pochot’mi i słast’mi prichoditi‚ ili pribliżytisia‚ ili służyti Tiebie, Caru sławy: jeże bo służyti Tiebie wieliko i straszno i samiem Niebiesnym Siłam.
No obaczie‚ nieizrecziennaho radi i biezmiernaho Twojeho cziełowiekolubija‚ nieprełożno i nieizmienno był jesi cziełowiek‚ i archijerej nam był jesi‚ i służebnyja sieja i Biezkrownyja Żertwy swiaszcziennodiejstwije predał jesi nam, jako Władyka wsiech. Ty bo jedin‚ Hospodi Boże nasz, władycziestwujeszy niebiesnymi i ziemnymi‚ Iże na prestole Chieruwimstie nosimyj, Iże Sierafimow Hospod’ i Car’ Izrailew‚ Iże jedin Swiat i wo swiatych pocziwajaj.
Tia ubo molu jedinaho i błahaho i błahoposłuszliwaho: prizri na mia hresznaho i niepotrebnaho raba Twojeho‚ i oczisti moju duszu i sierdce ot sowiesti łukawyja, i udowli mia siłoju Swiataho Twojeho Ducha‚ obleczienna błahodatiju swiaszczienstwa‚ predstati swiatiej Twojej siej trapiezie i swiaszcziennodiejstwowati Swiatoje i Preczistoje Twoje Tieło i Cziestnuju Krow’.
K Tiebie bo prichożdu, prikłoń moju wyju, i molu Ti sia, da nie otwratiszy lica Twojeho ot mienie‚ niże otrinieszy mienie ot otrok Twoich, no spodobi priniesiennym Tiebie byti, mnoju hresznym i niedostojnym rabom Twoim, darom sim.
Jako ty jesi prinosiaj i prinosimyj, i prijemlaj i razdielajemyj‚ Christie Boże nasz, i Tiebie sławu wossyłajem, so bieznaczialnym Twoim Otcem, i preswiatym i błahim i żywotworaszczim Twoim Duchom, nynie i prisno i wo wieki wiekow, amiń.
|
Kapłan z Diakonem odmawiają hymn Cherubinów, czyniąc trzy pokłony.
K. Będąc w niepojęty sposób ikoną Cherubinów i życiodajnej Trójcy śpiewając po trzykroć święty hymn, oddalmy teraz wszystkie troski doczesnego życia.
D. Aby urządzić przyjęcie Królowi wszechświata przychodzącemu w otoczeniu niewidzialnych zastępów anielskich. Alleluja, alleluja, alleluja
|
Iże Cheruwimy tajno obrazujuszczie i żywotworaszcziej Troice triswiatuju piesń pripiewajuszcze, wsiakoje nynie otłożym popieczienije.
Jako da Cara wsiech pod’imiem, anhielskimi niewidimo dorinosima czinmi. Alliłuia, alliłuia, alliłuia.
|
Potem całują Ołtarz, pozdrawiają wiernych, robiąc w ich stronę skłon głową, i idą do Żertwiennika. Stojąc przed Żertwiennikiem, Kapłan okadza Dary, modląc się po cichu:
|
K. Boże, oczyść mnie grzesznego (3x).
|
Boże, oczisti mia hresznaho (triżdy).
|
Potem Diakon zwraca się do Kapłana, by wziął Welon z Darów.
|
D. Podnieś, ojcze.
|
Wozmi, władyko.
|
Kapłan bierze Welon i kładzie na ramię Diakona.
|
K. Wznieście ręce wasze ku Miejscu Świętemu i błogosławcie Pana.
|
Wozmitie ruki wasza wo Swiataja, i błahosłowitie Hospoda.
|
PROCESJA
Kapłan bierze Diskos i daje Diakonowi, który na palcu prawej ręki trzyma również kadzielnicę. Sam zaś bierze kielich i obaj wychodzą północnymi Drzwiami poprzedzani przez ministrantów niosących świece i stają przed Świętymi Wrotami zwróceni do ludzi.
D. Jego Świątobliwość Ojca naszego i Arcykapłana Powszechnego N., Papieża Rzymskiego, wielce błogosławionego N., Metropolitę (lub Arcybiskupa lub Biskupa danej eparchii), cały stan kapłański, diakoński i zakonny, niech wspomni Pan Bóg w Swoim Królestwie, w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków.
K. Chronioną przez Boga ojczyznę naszą, władze państwowe i wojsko niech wspomni Pan...
D. Założycieli, dobroczyńców i parafian tej świątyni niech wspomni...
K. Was i wszystkich chrześcijan niech wspomni...
|
Hospodina i otca naszeho Swiatiejszaho Wsielenskaho Archijereja (imia rek), Papu Rimskaho, i Hospodina naszeho błażenniejszaho Mitropolita (ili Archijepiskopa, ili Jepiskopa) imia rek, (jehoże jest’ obłast’), wieś swiaszczienniczieskij, dijakonskij i inoczieskij czin, da pomianiet Hospod’ Boh wo Carstwii Swojem, wsiehda, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Bohochranimuju stranu naszu, predierżaszczija własti i woinstwo jeja, da pomianiet…
Sozdatielej, błahotworitielej, błahoukrasitielej i prichożan swiataho chrama sieho, da pomianiet…
Was i wsiech prawosławnych christijan, da pomianiet…
|
Chór kończy hymn Cherubinów.
|
* Amen. Aby urządzić przyjęcie Królowi wszechświata przychodzącemu w otoczeniu niewidzialnych zastępów anielskich. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Amiń. Jako da cara wsiech pod’imiem, anhielskimi niewidimo dorynosima czinmi. Alliłuia, alliłuia, alliłuia.
|
Pierwszy wchodzi Diakon i, stojąc po prawej stronie, zwraca się do wchodzącego Kapłana.
|
D. Niech Pan wspomni twoje kapłaństwo w Królestwie Swoim.
|
Da pomianiet Hospod’ Boh swiaszczienstwo twoje wo Carstwii Swojem.
|
Kapłan stawia Kielich na Ołtarzu i przyjmuje od Diakona diskos.
K. Niech Pan wspomni twój diakonat w Królestwie Swoim w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków.
Pobożny Józef zdjął z krzyża przeczyste Twoje Ciało, namaścił wonnościami, owinął czystym całunem i złożył w nowym grobie.
W grobie ciałem, w otchłani zaś duszą, jako Bóg, w raju z łotrem, a na tronie z Ojcem i Duchem Świętym byłeś, Chryste, wszystko wypełniający i nieogarnięty.
Piękniejszym od raju i naprawdę jaśniejszym od pałacu królewskiego pokazał się dla nas, Chryste, Twój życiodajny grób, źródło naszego zmartwychwstania.
|
Da pomianiet Hospod’ Boh swiaszcziennodijakonstwo twoje wo Carstwii Swojem, wsiehda nynie i prisno, i wo wieki wiekow.
Błahoobraznyj Iosif, s drewa sniem preczistoje Tieło Twoje, płaszczianiceju czistoju obwiw, i błahouchańmi wo hrobie nowie, pokryw, położy.
Wo hrobie płotski, wo adie że s duszeju jako Boh, w rai że s razbojnikom, i na prestole był jesi, Christie, so Otcem i Duchom, wsia ispołniajaj nieopisannyj.
Jako żywonosiec, jako raja krasniejszyj, woistinu i cziertoha wsiakaho carskaho pokazasia swietlejszyj, Christie, hrob Toj, istocznik naszeho woskresienija.
|
Kapłan okadza duży Welon i okrywa nim Dary.
|
K. Pobożny Józef zdjął z krzyża przeczyste Twoje Ciało, namaścił wonnościami, owinął czystym całunem i złożył w nowym grobie.
|
Błahoobraznyj Iosif, s drewa sniem preczistoje Tieło Twoje, płaszczianiceju czistoju obwiw, i błahouchańmi wo hrobie nowie, pokryw, położy.
|
Kapłan okadza Dary.
|
K. Panie, okaż Syjonowi łaskę w Swej dobroci, aby zostały odbudowane mury Jeruzalem, wówczas przyjmiesz ofiary prawe, dary i całopalenia, wówczas będą składać cielce na Twoim ołtarzu.
|
Ubłaży, Hospodi, błahowolenijem Twoim Siona‚ i da soziżdutsia stieny Ijerusalimskija: Tohda błahowoliszy żertwu prawdy, woznoszenije i wsiesożehajemaja: Tohda wozłożat na ołtar’ Twoj tielcy.
|
Kapłan oddaje Kadzielnicę i zwraca się do Diakona.
K. Pamiętaj o mnie, bracie i współofiarniku.
D. Niech Pan wspomni twoje kapłaństwo w Królestwie Swoim. Pomódl się za mnie, ojcze święty.
K. Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego cię osłoni.
D. Tenże Duch towarzyszyć nam będzie przez wszystkie dni naszego życia. Wspomnij mnie, ojcze święty.
K. Niech Pan wspomni ciebie w Królestwie Swoim w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków.
D. Amen.
|
Pomiani mia, bratie i sosłużytielu.
Da pomianiet Hospod’ Boh swiaszczienstwo twoje wo Carstwii Swojem. Pomolisia o mnie, władyko swiatyj.
Duch Swiatyj najdiet na tia i siła Wyszniaho osienit tia.
Tojże Duch sodiejstwujet nam wsia dni żywota naszeho. Pomiani mia, władyko swiatyj.
Da pomianiet tia Hospod’ Boh wo Carstwii Swojem, wsiehda, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
<<< wstecz (1) [2] [3] [4] [5] [6] dalej >>>
|
