|
K. To czyńcie na moja pamiątkę. Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb i pijecie ten kielich, głosicie moją śmierć i świadczycie o moim zmartwychwstaniu. A więc my, Panie, wspominając Jego zbawcze cierpienia, życiodajny Krzyż, trzydniowe spoczywanie w grobie, zmartwychwstanie, wniebowstąpienie, zasiadanie po Twojej, Boga i Ojca, prawicy oraz chwalebne, napełniające bojaźnią Jego powtórne przyjście,
|
Sije tworitie i moje wospominanije: jeliżdy wo aszczie jastie chleb siej, i cziaszu siju pijetie, moju smiert’ wozwieszcziajetie, moje woskresienije ispowiedujetie. Pominajuszczie ubo, Władyko, i my spasitielnaja Jeho stradanija, żywotworaszczij krest, tridniewnoje pohrebienije, jeże iz miertwych woskresienije, jeże na niebiesa wozszestwije, jeże odiesnuju Tiebie Boha i Otca siedienije, i sławnoje i strasznoje Jeho wtoroje priszestwije,
|
Kapłan lub Diakon przekłada ręce w formie krzyża, podnosi Diskos i Kielich, czyniąc znak krzyża.
K. to, co Twoje, z Twoich darów, Tobie ofiarujemy ze wszystkim i za wszystko.
* Tobie śpiewamy, Ciebie błogosławimy, Tobie, Panie, dzięki składamy, Ciebie błagamy, Boże nasz.
|
Twoja ot Twoich Tiebie prinosiaszczie o wsiech i za wsia.
Tiebie pojem, Tiebie błahosłowim, Tiebie błahodarim, Hospodi, i molim Ti sia, Boże nasz.
|
EPIKLEZA
K. Dlatego też i my, Panie najświętszy, Twoi grzeszni i niegodni słudzy, którym łaskawie pozwoliłeś służyć przy Twym świętym ołtarzu, nie dzięki naszym sprawiedliwym uczynkom, bo nic dobrego na ziemi nie uczyniliśmy, ale ze względu na Twoje miłosierdzie i zmiłowanie Twoje, które obficie na nas wylałeś, z ufnością zbliżamy się do Twego świętego ołtarza i, przynosząc znaki i rzeczywistość najświętszego Ciała i Krwi Twego Namaszczonego, prosimy Cię i błagamy, Święty nad świętymi, aby dzięki Twojej życzliwości i dobroci zstąpił Duch Twój Święty na nas i na te Dary i pobłogosławił je, konsekrował i proklamował (obwieścił),
[Panie, który o trzeciej godzinie zesłałeś na apostołów Najświętszego Twego Ducha, nie odbieraj nam Go, o Dobry, lecz odnów nas modlących się do Ciebie (pokłon).
D. Serce czyste stwórz we mnie, Boże, i ducha prawego odnów w mym sercu (pokłon).
K. Panie, który o trzeciej godzinie...
D. Nie odrzucaj mnie od Swego oblicza i Ducha Swojego Świętego nie odbieraj mi.
K. Panie, który o trzeciej godzinie...
|
Sieho radi, Władyko preswiatyj, i my hresznii i niedostojnii rabi Twoi, spodoblszyisia służyti swiatomu Twojemu żertwienniku, nie radi prawd naszych, nie bo sotworichom czto błaho na ziemli, no radi miłosti Twojeja i szcziedrot Twoich, jaże izlijał jesi bohatno na ny, dierzajuszczie pribliżajemsia swiatomu Twojemu żertwienniku: i predłoższe wmiestoobraznaja swiataho tieła i krowie Christa Twojeho, Tiebie molimsia, i Tiebie prizywajem, Swiatie swiatych, błahowolenijem Twojeja błahosti priiti Duchu Twojemu Swiatomu na ny i na predleżaszczija dary sija, i błahosłowiti ja, i oswiatiti i pokazati,
[Hospodi, Iże Preswiataho Twojeho Ducha w tretij czias apostołom Twoim nisposławyj, Toho, Błahij, nie otymi ot nas, no obnowi nas molaszczichtisia.
Sierdce czisto soziżdi wo mnie, Boże, i Duch praw obnowi wo utrobie mojej.
Hospodi, Iże Preswiataho…
Nie otwierży mienie ot lica Twojeho, i Ducha Twojeho Swiataho nie otymi ot mienie.
Hospodi, Iże Preswiataho…
|
Diakon pochyla głowę i pokazuje Orarionem na św. Chleb.
D. Pobłogosław, ojcze, święty Chleb].
Ten Chleb + najczcigodniejszym własnym Ciałem Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
|
Błahosłowi, władyko, swiatyj chleb].
Chleb ubo siej‚ + samoje cziestnoje Tieło Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa.
|
Diakon pokazuje na Kielich.
D. Amen. Pobłogosław, ojcze, święty Kielich.
K. A ten Kielich + najczcigodniejszą własną Krwią Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
D. Amen. Pobłogosław, ojcze, Chleb i Kielich.
K. Wylaną + za życie świata.
D. Amen, amen, amen.
|
Amiń. Błahosłowi, władyko, swiatuju Cziaszu.
Cziaszu że siju, + samuju cziestnuju Krow Hospoda i Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa.
Amiń. Błahosłowi, władyko, oboja.
Izlijannuju + za żywot mira.
Amiń, amiń, amiń.
|
Wszyscy czynią pokłon do ziemi. Diakon pochyla głowę przed Kapłanem.
[D. Wspomnij, ojcze święty, mnie grzesznego.
K. Niech Pan wspomni ciebie w Królestwie Swoim w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków.
D. Amen].
K. Nas zaś, spożywających wspólnie ten sam chleb i pijących z tego samego kielicha, zjednocz nawzajem we wspólnotę jednego Ducha Świętego. Spraw, by spożywanie najświętszego Ciała i Krwi Twojego Namaszczonego na nikogo z nas nie ściągnęło sądu lub potępienia, ale żebyśmy otrzymali przebaczenie [naszych grzechów] i spotkali się z życzliwością razem ze wszystkimi świętymi, którzy przez wieki spodobali się Tobie: praojcami, ojcami, patriarchami, apostołami, kaznodziejami, ewangelistami, męczennikami, wyznawcami, nauczycielami i z każdym sprawiedliwym dojrzałem w wierze.
|
Pomiani mia, swiatyj władyko, hresznaho.
Da pomianiet tia Hospod Boh wo Carstwii Swojem, wsiehda, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
Nas że wsiech, ot jedinaho chleba i cziaszy pricziaszcziajuszczichsia, sojedini druh ko druhu, wo jedinaho Ducha Swiataho pricziastije: i ni jedinaho nas w sud ili wo osużdienije sotwori pricziastitisia swiataho Tieła i Krowie Christa Twojeho: no da obriaszcziem miłost’ i błahodat’ so wsiemi swiatymi ot wieka Tiebie błahouhodiwszymi, praotcy, otcy, patriarchi, proroki, apostoły, propowiedniki, błahowiestniki, muczieniki, ispowiedniki, uczitiel’mi, i so wsiakim duchom prawiednym, w wiere skoncziawszymsia.
|
MODLITWY WSTAWIENNICZE
Kapłan okadza Dary.
|
K. A nade wszystko za przenajświętszą, przeczystą, przebłogosławioną Panią naszą, Bogurodzicę i zawsze Dziewicę Maryję.
|
Izradno o preswiatiej, preczistiej, prebłahosłowiennej, sławniej Władyczice naszej Bohorodice i Prisnodiewie Marii.
|
HYMN DO BOGURODZICY
Na święta Pańskie i Maryjne oraz przez ich oktawę zamiast tego śpiewa się Irmos własny.
* Ty jesteś, Pełna łaski, radością całego stworzenia. Chórów anielskich i rodzaju ludzkiego. Świątynio Ducha Świętego i Raju duchowy, chlubo dziewic, z której Bóg przyjął ciało i stał się dziecięciem, będąc naszym przedwiecznym Bogiem. Twoje łono uczynił dla Siebie tronem i wnętrze twoje rozszerzył poza granice niebios.
* Ty jesteś, Pełna łaski, radością całego stworzenia, chwała tobie.
|
O tiebie radujetsia, Błahodatnaja, wsiakaja twar, anhielskij sobor i cziełowieczieskij rod, oswiaszcziennyj Chramie i Raju słowiesnyj, diestwiennaja Pochwało, iż niejaże Boh wopłotisia i mładieniec byst’, prieżdie wiek syj Boh nasz: łożesna bo twoja priestoł sotwori i czrewo twoje prostrannieje niebies sodieła:
o tiebie radujetsia, Błahodatnaja, wsiakaja twar, sława tiebie.
|
CIĄG DALSZY MODLITW WSTAWIENNICZYCH
K. Ze św. Janem, prorokiem, poprzednikiem i Chrzcicielem; świętymi, chwalebnymi i czcigodnymi apostołami; świętym N., którego wspomnienie dziś obchodzimy i ze wszystkimi Twoimi świętymi; dzięki ich błaganiom otocz nas, Boże, Swą opieką.
Pamiętaj także, Panie, o wszystkich, którzy w nadziei zmartwychwstania odeszli od nas do życia wiecznego.
|
So swiatym Ioannom prorokom, predtieczieju i Krestitielem, so swiatymi i wsiechwalnymi apostoły, so swiatym imia rek‚ jehoże i pamiat sowierszajem‚ i so wsiemi swiatymi Twoimi, ichże molitwami posieti nas‚ Boże.
I pomiani wsiech preżdie usopszych, o nadieżdi woskresienija żyzni wiecznyja.
|
Kapłan wymienia imiona zmarłych.
K. I daj im odpoczynek tam, gdzie roztacza opiekę światłość Twojego Oblicza.
Jeszcze prosimy Cię: pamiętaj, Panie, o świętym Twoim powszechnym i apostolskim Kościele na całym świecie, który dla Siebie nabyłeś Najdroższą Krwią Swego Namaszczonego, i ta świątynia niech przetrwa do końca świata.
Pamiętaj, Panie, o tych, którzy złożyli Ci te Dary, za kogo, przez czyje pośrednictwo, i z powodu jakich spraw, je złożyli.
Pamiętaj, Panie, o tych, którzy składają ofiary i dobrze czynią dla Twych świętych Kościołów i pamiętają o biednych. Obdarz ich w zamian Swoimi bogatymi darami nadniebiańskimi: za ziemskie – daj im nadniebiańskie, za doczesne – daj wieczne, za przemijające – daj wiecznie trwałe.
Pamiętaj, Panie, o przebywających na pustyniach, w górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi. Pamiętaj, Panie, o tych, którzy prowadzą życie w dziewictwie, nieustannym czuwaniu, ascezie i uczciwości.
Pamiętaj, Panie, o Ojczyźnie naszej, władzach państwowych, które nas reprezentują i bronią, i o całym wojsku. Obdarz ich długotrwałym pokojem. Podsuwaj im do serc pokojowe i dobre myśli o Kościele Twoim świętym i o całym narodzie, abyśmy i my w pokoju, jakim oni się cieszą, wiedli życie spokojne i niezamącone w pełni pobożności i uczciwości. Dobrych zachowaj w dobroci, złych uczyń dobrymi Swoją dobrocią.
|
I pokoj ich, idieże prisieszcziajet swiet lica Twojeho.
Jeszczie molim ti sia, pomiani, Hospodi, swiatuju Twoju sobornuju i apostolskuju Cerkow, juże ot koniec daże do koniec wsielennyja, i umiri ju, juże nazdał jesi cziestnoju Krowiju Christa Twojeho, i swiatyj chram siej utwierdi daże do skonczianija wieka.
Pomiani, Hospodi, iże Dary sija Tiebie priniesszych, i o nichże, i imi że, i za nichże sija priniesosza.
Pomiani‚ Hospodi, płodonosiaszczich i dobrotworaszczich wo swiatych Twoich Cerkwach‚ i pominajuszczich ubohija: wozdażd’ im bohatymi Twoimi i niebiesnymi darowanii, darujaj im wmiesto ziemnych niebiesnaja, wmiesto wremiennych wiecznaja, wmiesto tlennych nietlennaja.
Pomiami, Hospodi, iże i pustyniach i horach, im wiertiepiech i propastiech ziemnych. Pomiani, Hospodi, iże w diestwie, i błahohowienii, i postnicziestwie, i w cziestniem żytielstwie prebywajuszczich.
Pomiani, Hospodi, wsiakoje nacziało i włast’, i iże w pałatie bratiju naszu, i wsie woinstwo: darujaj im hłubokij i nieotiemlemyj mir: wozhłaholi w sierdcach ich błahaja o Cerkwi Twojej, da w tiszynie ich tichoje i biezmołwnoje żytije pożywiem wo wsiakom błahocziestii i czistotie: błahija w błahosti sobljudi, łukawyja błahi sotwori błahostiju Twojeju.
|
Pamiętaj, Panie, o ludziach tu obecnych i o tych, którzy dla słusznych przyczyn są nieobecni. Zmiłuj się nad nimi i nad nami zgodnie z ogromem Twego miłosierdzia. Spichlerze ich niech będą pełne obfitych płodów. Ich ogniska rodzinne zachowaj w pokoju i zgodzie; wychowuj dzieci; prowadź młodzież; podtrzymuj starszych; dodawaj otuchy małodusznym; zgromadź rozproszonych; zawróć sprowadzonych na manowce i pojednaj ich ze Świętym, Powszechnym i Apostolskim Kościołem.
Uzdrów dręczonych przez złe duchy. Towarzysz żeglującym, bądź w drodze z podróżującymi, stań w obronie wdów, osłaniaj sieroty, uwolnij więźniów, ulecz chorych.
|
Pomiani, Hospodi, predstojaszczija ludi, i radi błahosłownych win ostawlszichsia, i pomiłuj ich i nas, po mnożestwu miłosti Twojeja: sokrowiszczia ich ispołni wsiakaho błaha: suprużestwa ich i mire i jedinomyslii sobludi: mładiency wospitaj, junost’ nastawi, starost’ poddierży, małodusznyja utieszy, rastocziennyja sobieri, prelszcziennyja obrati i sowokupi swiatiej Twojej soborniej i apostolstiej Cerkwi:
Stużajemyja ot duchow nieczistich swobodi, pławajuszczim spławaj, putieszestwujuszczim sputieszestwuj, wdowicam predstani, sirych zaszcziti, pleniennyja izbawi, nieduhujuszczija isceli.
|
Pamiętaj, Boże, o [postawionych] przed trybunałem [sądowym], o skazanych do kopalń, na wygnanie, do gorzkiej niewoli, o dotkniętych jakimkolwiek utrapieniem, nieszczęśliwym losem, znajdujących się w trudnej sytuacji i o wszystkich, którzy oczekują od Ciebie wielkiego miłosierdzia; o tych, którzy nas kochają i nienawidzą; a także o tych, którzy nas niegodnych prosili o modlitwę za siebie.
|
Na sudiszczi, i w rudach, i w zatoczieniich, i w horkich rabotach, i wsiakoj skorbi, i nużdie, i w obstojanii suszczich pomiani, Boże. I wsiech trebujuszczich wielikaho Twojeho błahoutrobija, i lubiaszczich nas, i nienawidiaszczich, i zapowiedawszych nam niodostojnym molitisia o nich.
|
Pamiętaj, Panie Boże nasz, o wszystkich Twych ludziach i wylej na wszystkich Twe obfite zmiłowanie, dając każdemu, o co prosi dla swego wyzwolenia. Sam wreszcie pamiętaj, Boże, o których nie wspomnieliśmy z braku wiedzy, przez zapomnienie lub z powodu ich dużej ilości, bo znasz każdego wiek i imię, znasz każdego jeszcze w łonie matki.
Bo Ty jesteś Pomocą dla opuszczonych, Nadzieją dla zrozpaczonych, Ratunkiem dla rozbitków, Przystanią dla żeglarzy, lekarzem dla chorych: Sam bądź wszystkim dla wszystkich, bo znasz każdego i [przedmiot] jego prośby, jego rodzinę i jego potrzeby.
Uwolnij, Panie, to miasto (tę wieś albo ten klasztor) i każde miasto i kraj od głodu, zarazy, trzęsienia ziemi, powodzi, pożaru, nagłej śmierci, napadu wrogów z zewnątrz i wojny domowej.
(głośno) Przede wszystkim wspomnij, Panie, Jego Świątobliwość ojca naszego i Arcykapłana Powszechnego N., Papieża Rzymskiego, Świątobliwych Patriarchów prawowiernych, i wielce błogosławionego Metropolitę (lub Arcybiskupa, lub Biskupa) naszego N. Daj, aby oni we wszystkich Twoich Kościołach żyli w pokoju, bezpieczeństwie, poważaniu, zdrowiu i przez długie lata wiernie głosili orędzie Twojej prawdy.
* I wszystkich i wszystko.
K. (po cichu) Pamiętaj, Panie, o wszystkich prawowiernych biskupach, którzy wiernie głoszą orędzie Twojej prawdy.
Pamiętaj również, Panie, w Swoim wielkim miłosierdziu o mnie niegodnym. Przebacz mi wszelkie uchybienia dobrowolne i niedobrowolne. I z powodu moich grzechów niech nie doznaje przeszkody działanie łaski Twego Ducha Świętego pochodzącej ze złożonych tu Darów.
Pamiętaj, Panie, o wszystkich kapłanach, diakonach Chrystusowych i całym stanie duchownym. Niech nikt z otaczających tu Twój ołtarz nie dozna z Twej strony zawodu. Otocz nas, Panie, Swą dobrotliwą opieką. Ukaż się nam w całym bogactwie Swych zmiłowań. Daj nam dobrą i korzystną pogodę. Zsyłaj na ziemię spokojne deszcze potrzebne do wydania plonów. Uwieńcz rok Swymi dobrami.
Połóż kres podziałom w Kościele. Wygaś pychę przeciwników wiary. Mocą Twojego Ducha Świętego niezwłocznie zdław powstające herezje.
A nas wszystkich przyjmij do Swego Królestwa, czyniąc nas dziećmi światłości i dziećmi dnia. Daj nam Swój pokój i Swoją miłość, Panie Boże nasz, bo nam już wszystko dałeś.
(głośno) I pozwól nam, abyśmy jednym głosem i jednym sercem wychwalali i wysławiali najwspanialsze i najwznioślejsze imię Twoje: Ojca i Syna i Świętego Ducha, teraz i zawsze i na wieki wieków.
* Amen.
|
I wsia ludi Twoja pomiani, Hospodi Boże nasz, i na wsia izlej bohatuju Twoju miłost’, wsiem podaja, jaże ko spasieniju proszenija. I ichże my nie pomianuchom niewiedienijem, ili zabwienijem, ili mnożestwom imen, Sam pomiani, Boże, wiedyj kojehożdo wozrast i imienowanije, wiedyj kojehożdo ot utroby matiere jeho:
Ty bo jesi, Hospodi, Pomoszcz biezpomoszcznym, Nadieżda bieznadieżnym, oburewajemym Spasitiel, pławajuszczim Pristaniszczie, nieduhujuszczim Wracz: Sam wsiem wsia budi, wiedyj kojehożdo, i proszenije jeho, dom, i potrebu jeho.
Izbawi, Hospodi, hrad siej, (ili wieś siju, ili swiatuju obitiel siju) i wsiakij hrad i stranu ot hłada, hubitielstwa, trusa, potopa, ohnia, mieczia, naszestwija inoplemiennych i mieżduusobnyja brani.
W pierwych pomiani‚ Hospodi, hospodina i otca naszeho Swiatiejszaho Wsielenskaho Archijereja (imia rek) Papu Rimskaho: i Swiatiejszych Patriarchow prawosławnych, i Hospodina naszeho Mitropolita (ili Archijepiskopa ili Jepiskopa) imia rek‚ (jehoże jest’ obłast')‚ ichże darujaj swiatym Twoim Cerkwam‚ w mire‚ cełych‚ cziestnych‚ zdrawych‚ dołhodienstwujuszczich, prawo prawiaszczich słowo Twojeja istiny.
I wsiech i wsia.
Pomiani, Hospodi, wsiakoje jepiskopstwo prawosławnych, prawo prawiaszczich słowo Twojeja istiny.
Pomiani, Hospodi, po mnożestwu szcziedrot Twoich, i moje niedostoinstwo, prosti mi wsiakoje sohreszenije, wolnoje i niewolnoje: i da nie moich radi hrechow wozbraniszy błahodati Swiataho Twojeho Ducha ot predleżaszczich darow.
Pomiani, Hospodi, preswitierstwo, jeże wo Christie diakonstwo, i wieś swiaszczienniczieskij czin, i ni jedinaho że nas posramiszy, okrest stojaszczich swiataho Twojeho żertwiennika. Posieti nas błahostiju Twojeju, Hospodi, jawisia nam bogatymi Twoimi szcziedrotami: błahoraztworeny i polezny wozduchi nam darujaj, dożdi mirny ziemli ko płodonosiju darujaj: błahosłowi wieniec leta błahosti Twojeja:
utoli razdory cerkwiej, uhasi szatanija jazyczieskaja, jereticzieskaja wostanija skoro razori siłoju Swiataho Twojeho Ducha:
i wsiech nas priimi w carstwo Twoje, syny swieta i syny dnie pokazawyj: Twoj mir i Twoju lubow darujaj nam, Hospodi Boże nasz, wsia bo wozdał jesi nam.
I dażd nam jediniemi usty i jediniem serdcem sławiti i wospiewati precziestnoje i wielikolepoje imia Twoje, Otca i Syna i Swiataho Ducha, nynie i prisno i wo wieki wiekow.
Amiń.
|
ZAKOŃCZENIE ANAFORY
Kapłan kończy Anaforę, błogosławiąc ludzi.
K. A miłosierdzie wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa niech będzie + z wami wszystkimi.
* I z duchem twoim.
|
I da budut miłosti wielikaho Boha i Spasa naszeho Iisusa Christa + so wsiemi wami.
I so duchom twoim.
|
<<< wstecz [1] [2] [3] (4) [5] [6] dalej >>>
|
